مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری و آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر تاب آوری و امید به زندگی بیماران مبتلا به ایدز

مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری و آموزش ذهن آگاهی مبتنی - بر کاهش استرس بر تاب آوری و امید به زندگی بیماران مبتلا به ایدز بوده است. روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش از میان بیماران مبتلا به ایدز، اچ.آی.وی در سال 1398 که به بیمارستان دولتی شریعتی در شهر اصفهان مراجعه کردهاند، که با استفاده از نمونه گیری در دسترس، تعداد 61 نفر به عنوان نمونه، مورد بررسی قرار گرفتهاند. سپس بر اساس ملاکهای ورود و خروج تعداد 45 نفر انتخاب و به شیوه تصادفی به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده برای گردآوری اطلاعات مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه امید به زندگی هرث بوده است. دادههای پژوهش پس از اجرا توسط آزمودنیهای مورد مطالعه، نمره گذاری و تفسیر و به منظور مقایسه میانگین نمرات دو گروه آزمایش و کنترل و اثر نمرات پیش آزمون و سایر متغیرهای مداخله گر بر پس آزمون، از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد بین نمرات میانگین تاب آوری در سه گروه درمان شناختی رفتاری و آموزش - ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس و کنترل متفاوت بوده است. همچنین بین نمرات میانگین امید به زندگی در سه گروه درمان شناختی رفتاری و آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس و کنترل - تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجهگیری: به طور کلی نتایج حاکی از تاثیردرمان شناختی رفتاری و آموزش ذهن آگاهی مبتنی - بر کاهش استرس بر تاب آوری و امید به زندگی بیماران مبتلا به ایدز میباشد

comparison of the effectiveness of cognitive-behavioral therapy and mindfulness training based on stress reduction on resilience and life expectancy of aids patients

introduction: hypertrophic cardiomyopathy is the most common genetic heart disease which is described as the thickening of the heart wall and causes abnormal cardiac load. it can be associated with dangerous complications such as heart failure, atrial fibrillation, myocardial infarction and even sudden death. in this study we investigated echocardiographic findings in hypertrophic cardiomyopathy patients.methods materials: in the present study echocardiographic records of 58 patients who were referred to echocardiography clinic of ghaem hospital between march 2014 and march 2018 were analyzed. after investigation and categorizing the data in echocardiographic recordings, these data were analyzed using spss software version 22 and significance level was set as p<0.05. exclusion criteria was included patients with suboptimal echocardiography view.results: the most common hypertrophy phenotype among the patients was anterolateral phenotype (44.8%). in patients with mild and severe left ventricular outlet tract obstruction, 60% of them had anterolateral phenotype. among the patients with mitral regurgitation, in 69.6% of them the etiology was systolic anterior movement. in the present study 21.8%, 23.6% and 20% of patients had mild, moderate and severe left atrial enlargement respectively. left atrial enlargement severity was significantly associated with the degree of diastolic dysfunction. (p<0.001)conclusion: as the anterolateral phenotype is the most common pattern in patients with hypertrophic cardiomyopathy and associated with more incidence of mitral regurgitation and lv out flow track obstruction, patients with this phenotype need to be evaluated more precisely.