اثربخشی پاروکستین بر علایم شناختی و هیجانی اختلال اضطراب اجتماعی

مقدمه: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی با شناسه کارآزمایی  4n20171228038109 است ، که با هدف بررسی اثربخشی داروی پاروکستین بر اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد. روش کار: جامعه ی آماری این پژوهش، شامل کلیه مراجعه کنندگان به مراکز خدمات روانشناسی و مطب های خصوصی روانپزشکی با تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی در سطح شهر مشهد بود که در سال 96-1395 در مرکز تخصصی روانشناسی انجام شد. در پژوهش جاری 24 نفر از این بیماران به شیوه هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در گروه ها جایگزین شدند. ابزارهای اندازه گیری متغیرهای پژوهش که شامل پرسشنامه های مقیاس اضطراب اجتماعی اسپین(2000)، افسردگی بک-2، مقیاس فرم کوتاه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت(1989)، پیامدهای رویدادهای منفی اجتماعی ویلسون و رپی(2005) می باشد، قبل و بعد و 3ماه بعد از دارو درمانی با پاروکستین، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: تحلیل آماری داده های پژوهش جاری با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر، نشان می دهد که به طور کلی، داروی پاروکستین در سطح معناداری (0/05 > p) بر متغیرهای وابسته موثر واقع شده است. نتیجه گیری: پاروکستین، بر اکثر خرده مولفه های متغیرهای وابسته، به طور معنادار در مرحله پس آزمون اثربخش بوده است و در مرحله پیگیری اثربخشی معناداری به لحاظ آماری نداشته است. گروه کنترل نیز هیچ تفاوت معناداری در سه مرحله ی آزمون دیده نمی شود.

the effectiveness of paroxetine on cognitive and emotional symptoms of social anxiety disorder

abstract introduction: this study is a clinical trial with trial id 4n20171228038109, which aimed to evaluate the effectiveness of paroxetine on social anxiety disorder. materials and methods: the statistical population of this study included all those referring to psychiatric services and private psychiatric offices diagnosed with social anxiety disorder in mashhad city during the years 1396-96 in specialized psychological center. in the current study, 24 of these patients were selected by purposive sampling and were randomly assigned to the groups. research variables were measured by spin social anxiety inventory (2000), beck depression inventory, world health organization short form quality of life scale (1989), and wilson rappi (2005) social negative events consequences. and evaluated 3 months after drug treatment with paroxetine. results: statistical analysis of current research data using repeated measures anova showed that in general, paroxetine was significantly (p <0.05) effective on the dependent variables. conclusion: paroxetine was significantly effective in the post-test phase on most of the components of the dependent variables and was not statistically significant in the follow-up phase. the control group also showed no significant difference in the three stages of the test.