تاثیر تمرینات آبی بر حس عمقی مفصل مچ پای بیماران مبتلا به سکته مغزی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه: از جمله عوارض شایع در بیماران سکته مغزی، اختلالات حسی به ویژه حس عمقی است. شواهدی وجود دارد که آب درمانی با توجه به چالش کشاندن سیستم حسی و تعادلی به عنوان یکی از روش های درمانی این عارضه می باشد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر 6 هفته تمرین در دو عمق مختلف آب بر حس عمقی مفصل مچ پای بیماران مرد مبتلا به سکته مغزی می باشد.روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده می باشد. تعداد 30 بیمار مرد مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک مزمن به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در 3 گروه 10 نفری شامل دو گروه تمرینی (کم عمق، عمیق) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروه های مداخله به مدت 6 هفته (3 جلسه در هفته) به پروتکل تمرینات آبی پرداختند و گروه کنترل هیچ گونه تمرینات آبی را تجربه نکردند. همه گروه ها قبل و بعد از مداخله جهت ارزیابی میزان حس عمقی با گونیامتر پدالی مورد بررسی و داده ها با استفاده از آنالیز کوواریانس و آزمون تعقیبی tukey  مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند.نتایج: نتایج نشان داد پس از حذف اثر مخدوش کنندگی حس عمقی قبل از مداخله، سه گروه مورد بررسی، از نظر میانگین حس عمقی بعد از مداخله، تفاوت معنی داری با یکدیگر ندارند (0.058=p).نتیجه گیری: با توجه به عدم تفاوت معنی دار در حس عمقی مفصل مچ پا در دو گروه تمرینی، توصیه نمی شود و نمی تواند پروتکل تمرینات آب درمانی به عنوان یک روش ایمن و رویکردی نوین در روند بهبود حس عمقی بیماران سکته مغزی ایسکمیک مزمن مورد توجه و استفاده قرار گیرد. هر چند ممکن است با افزایش مدت زمان تمرینات و یا با شدت بیشتر تمرینات بتوانند روی حس عمقی مفصل مچ پا تاثیرگذار باشند.

the effect of aquatic training on proprioception of ankle joint in patients with stroke: a randomized clinical trial

introduction: a common complication in patients with stroke, sensory impairments is particularly proprioception. there is evidence that hydrotherapies due to challenging their sensory system and the balance and hydrotherapies is one of the curative methods of this illness. the purpose of this study was to evaluate the effect of 6 weeks of aquatic training on proprioception of ankle joint in patients with stroke.materials and methods:this study is a randomized clinical trial (rct). 30 available male patients with chronic ischemic stroke were randomly divided into 3 equal groups of 10 subjects including two groups of training (shallow and deep) and one control group. interventional groups had the aquatic exercise therapy program that included 6 weeks (3 sessions of exercises per week) and the control group did not experience any aquatic exercise. all groups before and after the intervention to assess proprioception with a goniometer pedal and the data analyzed using analysis of covariance and the tukey post hoc test were analyzed.results: the results showed that after adjustment for confounding proprioception before the intervention, the three groups, in terms of proprioception after the intervention, with no significant differences (p = 0.058).conclusion: due to the lack of significant differences in ankle joint proprioception in the two groups is not recommended the protocol of aquatic training in this study could not be considered as a safe and new approach way to improve proprioception patients with chronic ischemic stroke regarded and used. although it is possible to increase the duration or intensity of exercise and more exercise can affect the ankle joint proprioception.