ارتباط دنیاگرایی با اعتقادات مذهبی و سلامت روان دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار

مقدمه: دنیا گرایی به سبب اثر گذاری در حوزه اعتقاد و باور انسان به خداوند، قیامت و دیگر امور معنوی می تواند سلامت انسان را در حوزه های گوناگون فردی و اجتماعی به خطر افکند. هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط دنیاگرایی با اعتقادات مذهبی و سلامت روان دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی می باشد.روش کار:  پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. 400 نفر از دانشجویان در دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار به طور تصادفی انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از سه پرسشنامه دنیاگرایی اکبری (1382)، سلامت روان گلدبرگ (1972) و نگرش مذهبی سراج زاده (1377) استفاده گردید. پایایی پرسشنامه دنیاگرایی 0.89، سلامت روان 0.83 و نگرش مذهبی 0.78 از طریق آلفای کرونباخ برآورد شد. داده ها توسط نرم افزار spss22 و از طریق آزمون پیرسون وآزمون تی مستقل مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که بین دنیا گرایی با اعتقادات مذهبی و سلامت روان دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار رابطه­ی معکوس و معنی داری وجود دارد. همچنین تفاوت معنی داری بین دنیاگرایی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار مشاهده نشد درحالیکه بین سلامت روان و  اعتقادات مذهبی دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنی­داری وجود دارد.نتیجه گیری: افرادی که به طور منظم و مداوم ورزش میکنند، همواره احساس سلامت و تندرستی کرده و اغلب به دور از هرگونه بیماری، ضعف و سستی اند و اینگونه فعالیت ها به کاهش هیجانات روحی و افزایش کیفیت زندگی منجر می شود.

the relationship between worldliness with religious beliefs and mental health of athlete and non-athlete students

introduction: injury behavior is one of the most common problems among adolescents today.the aim of this study was to predict self-injurious behaviors based on parent-child relationship and emotional regulation with the mediating role of early maladaptive schemas and coping styles.methods: the method of the present study was correlation of structural equations. the statistical population of this study consisted of high school students in tehran in the academic year 2020-2021,of which 300 samples were selected by cluster random sampling. samplers completed the intentional self-harm scale (dshi), lazarus coping strategies (wocq), young schema (ysq), cognitive emotion regulation (cerq), and parent-child relationship assessment (pcrs).results:  findings showed that the structural model of the study based on the mediating role of early maladaptive schemas and coping styles with stress between parent-child relationship and emotional regulation with self-harming behaviors fits with the collected data. emotional coping style in a positive way and problematizing coping style in a negative and significant way, initial maladaptive schemas in a positive and significant way, adaptive cognitive emotion regulation strategies in a negative and non-adaptive cognitive emotion regulation strategies in a positive and significant way the parent / child relationship negatively and significantly predicts self-harming behaviors.conclusion: based on the results, it can be concluded that in order to prevent and control adolescents’ self-harming behaviors, it is necessary to pay attention to the parent-child relationship and early maladaptive schemas, coping styles and stress regulation.