اثربخشی درمان به شیوه خودمتمایزسازی بر صمیمیت زناشویی و سازگاری زوجین

مقدمه : وجود صمیمیت و سازگاری بین زوجین سبب پایداری دوام خانواده و سلامت زوجین و فرزندان می‌شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان به شیوه خودمتمایزسازی بر صمیمیت زناشویی و سازگاری زوجین انجام گرفت.روش کار: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات از نوع نیمه‌تجربی، با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه­ زوجینی تشکیل دادند که به مرکز مشاوره­ خانواده سالم در شهر قم در سال 1396 مراجعه نموده بودند. از بین زوجینی که تمایل به شرکت در پژوهش داشتند 16 زوج (8 زوج و 8 زوج) به صورت دردسترس انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 8 زوج) جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت 10 جلسه درمان خودمتمایزسازی طی دو و نیم ماه قرار گرفتند، در حالی‌که گروه گواه مداخله حاضر را دریافت نکردند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه صمیمیت زناشویی (باگاروزی، 2001) و پرسشنامه سازگاری زناشویی (‌اسپینر، 1976) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که درمان به شیوه خودمتمایزسازی بر صمیمیت زناشویی و سازگاری زوجینتاثیر معنادار دارد (p<0/001). بدین صورت که این درمان توانسته منجر به بهبود صمیمیت زناشویی (اندازه اثر 66 درصد) و سازگاری (اندازه اثر 55 درصد) زوجینشود.نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که درمان به شیوه خودمتمایزسازی با بهره‌گیری از فنونی همانند همجوشی، آگاه کردن زوجین از مثلث سازی ها، توضیح فرافکنی خانوادگی و مفهوم بریدگی عاطفی می‌تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود صمیمیت زناشویی و سازگاری زوجین مورد استفاده قرار گیرد.

effectiveness of the treatment through self-differentiation on the couples’ marital intimacy and adjustment

abstractintroduction and purpose: the presence of intimacy and adjustment between the couples causes the family stability and the couples’ and children’s health. therefore, the present study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of the treatment through self-differentiation on the couples’ marital intimacy and adjustment.material and methods: it was an applied study in case of purpose and quasi-experimental in case of data collection method with pretest, posttest, control group and two-month follow-up design. the statistical population of the study included all the couples who referred to healthy family consultation center in the city of qom in 2017. 16 couples (8 women and 8 men) who were willing to participate in the study were selected through convenient method and accommodated into experimental and control groups (each group of 8). the experimental group underwent 10 sessions of self-differentiation treatment during two-and-a-half months, while the control group didn’t receive the aforementioned interventions. the applied questionnaires included marital conflict questionnaire (barati and sanaei, 1998), marital intimacy questionnaire (bagarouzi, 2001) and marital adaptation questionnaire (spinner, 1976). the data from the study were analyzed through repeated measurement anova method.findings: the results showed that the treatment through self-differentiation method has significant effect on the couples’ marital intimacy and adaptation (p<0.001) such that it succeeded in the improvement of the couples’ marital intimacy (effect size 66%) and adaptation (effect size 66%).conclusion: the findings of the present study indicated that the treatment through self-differentiation can be applied as an efficient method to improve the couples’ marital intimacy and adaptation through utilizing techniques such as fusion, making the couples aware of triangulation, explaining familial projection and the concept of affective cut.