اثربخشی درمان هیجان مدار بر انعطاف‌پذیری روان‌شناختی و احساس انسجام در بیماران قلبی- عروقی مبتلا به چاقی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی درمان هیجان مدار بر انعطاف پذیری روانشناختی و احساس انسجام در بیماران قلبی- عروقی مبتلا به چاقی انجام پذیرفت.روش کار: روش تحقیق حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش عبارت است از کلیه بیماران قلبی- عروقی مبتلا به چاقی شهر تهران مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی و رجایی تهران در سال 1398 تا 1399 بود. روش نمونه گیری در این پژوهش در دسترس بود. تعداد 24 نفر از بیماران قلبی-عروقی مبتلا به چاقی به صورت دردسترس در هر گروه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در هر گروه 12 نفر جایگزین شدند. گروه آزمایش درمان هیجان مدار را به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت هفتگی دریافت کردند. گروه کنترل نیز در لیست انتظار قرار داشتند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های پذیرش و عمل بوند و همکاران (2011) و احساس انسجام درونی کیمیایی و همکاران (1392) انجام شد.نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss-26 و آزمون تحلیل کوراریانس چندمتغیره انجام شد. یافته ها نشان داد درمان هیجان مدار در افزایش انعطاف پذیری روانشناختی (0.001>p) و احساس انسجام (0.001>p) اثربخش است.نتیجه‌گیری: با توجه به یافته های به دست آمده می توان گفت درمان هیجان مدار یک روش موثر و پایدار در بهبود شرایط روانشناختی بیماران قلبی- عروقی است.

the effectiveness of emotion-focused therapy in psychological flexibility and internal cohesion among cardiovascular patients with obesity

introduction: the present research was aimed to determine the effectiveness of emotion-focused therapy in psychological flexibility and internal cohesion among cardiovascular patients with obesity.methods: the research method was semi-experimental with pretest, posttest, 3-month follow-up and control group design. the statistical population of the study were include all cardiovascular patients with obesity in tehran who referred to shariati and rajaei hospitals in 2019-2020. the sampling method was convenience. twenty-four subjects of patients have been assigned in to groups randomly (12 subjects in each group). the experimental group received emotion-focused treatment in two-hour weekly sessions for eight weeks. the control group were in wait list. to gather the data, acceptance and action questionnaire of bund et al., (2011) and internal cohesion of kimiaei et al., (2013) were used. the data were analyzed by spss-26 through multivariate analysis of covariance (mancova).results: the findings showed the emotion-focused therapy in increasing the psychological flexibility and the internal cohesion is effective.conclusion: according the findings, it can be concluded that the emotion-focused therapy is an effective and consistent approach in improving the psychological circumstances of cardiovascular patients.