مقایسه اثربخشی شفقت درمانی و واقعیت درمانی بر امید به زندگی مردان زندانی

مقدمه: کمبود امید به زندگی زندانیان یکی از مسائل روانی در این افراد است و مرور پژوهش ها نشان از شکاف پژوهشی در زمینه درمان های موثر بر آن دارد. از این رو  این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی شفقت درمانی و واقعیت درمانی بر امید به زندگی مردان زندانی انجام شد.روش کار: این پژوهش با استفاده از روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه انجام شد. از جامعه آماری مددجویان مرد زندان شهرستان الیگودرز، تعداد 45 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی در سه گروه جایگزین شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه امید به زندگی- میلر و پاورز (1988) بود. برای تحلیل داده های پژوهش از کواریانس و آزمون تعقیبی بن فرونی استفاده شد. نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که هر دو روش شفقت درمانی و واقعیت درمانی بر افزایش امید به زندگی مردان زندانی تاثیر معنی دار داشت(p≤0 / 001)؛ آزمون بن فرونی نشان از این داشت که روش شفقت درمانی موثرتر از روش واقعیت درمانی بود(p≤0 / 001).نتیجه‌گیری: با وجود موثر بودن هر دو روش واقعیت درمانی و شفقت درمانی بر افزایش امید به زندگی مردان زندانی، استفاده از روش شفقت درمانی به دلیل اثربخشی بیشتر پیشنهاد می شود.

comparison of the effectiveness of compassion and reality therapy on the life expectancy of imprisoned men

introduction: lack of life expectancy of prisoners is one of the psychological problems in these people and the review of research shows a research gap in the field of effective treatments. therefore, this study was conducted to compare the effectiveness of compassion therapy and reality therapy on the life expectancy of male prisoners.methods: this study was performed using a semi-experimental method with pre-test-post-test design with a control group. from the statistical population of male clients in aligudarz prison, 45 people were selected using targeted sampling method and randomly divided into three groups. the research tool was the life hope questionnaire - miller and powerz (1988). bavarian covariance and follow-up test were used to analyze the research data.results: the research findings showed that both compassionate therapy and reality therapy had a significant effect on increasing the life expectancy of male prisoners (p≤0 / 001); ben freuni’s test showed that compassionate method therapy was more effective than reality therapy (p≤0 / 001).conclusion: despite the fact that both reality therapy and compassion therapy are effective in increasing the life expectancy of imprisoned men, the use of compassionate therapy is recommended due to its greater effectiveness.