پیش‌بینی سرزندگی تحصیلی بر اساس جو عاطفی خانواده، درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی

مقدمه توجه به مولفه‌های روان‌شناختی، هیجانی و تحصیلی دانش‌آموزان روزبه‌روز گسترده‌تر می‌شود. بر این اساس هدف این پژوهش، پیش بینی سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان بر اساس جو عاطفی خانواده، درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی بود.روش کارروش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر متوسطه شهر ساوه در سال تحصیلی 99-1398 بود که نمونه ای به حجم 347 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های درگیری تحصیلی (ریو و تسینگ، 2011)؛ جو عاطفی خانواده (هیل‌برن، 1964)؛ خودکارآمدی تحصیلی (مورگان و جینکز، 1999) و سرزندگی تحصیلی (دهقانی‌زاده و حسین‌چاری، 1391) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها، از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با بهره‌گیری از نرم‌افزار آماری spss23 استفاده شد.نتایج نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین جوعاطفی خانواده، درگیری و خودکارآمدی تحصیلی با سرزندگی تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد(0.01>p). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که متغیرهای جوعاطفی خانواده، درگیری و خودکارآمدی تحصیلی قادر به پیش بینی 12 درصد از واریانس سرزندگی تحصیلی هستند. خودکارآمدی تحصیلی با ضریب بتای (0.15=β)، درگیری تحصیلی با ضریب بتای (0.19=β) و جوعاطفی خانواده با ضریب بتای (0.12=β) نقش معناداری در پیش بینی سرزندگی تحصیلی داشتند.نتیجه گیری نتایج پژوهش از توان درگیری تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی و جوعاطفی خانواده در پیش بینی سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان حمایت می کند.

predicting academic buoyancy based on family emotional climate, academic engagement, and academic self-efficacy

introduction: attention to the psychological, emotional and educational components of students is becoming more and more common. according to this the purpose of this study was to predicting academic buoyancy based on family emotional climate, academic engagement, and academic self-efficacy. materials and methods: the research method was descriptive correlational. the statistical population consisted of all high school female students in saveh city in the academic year of 2018-2019 that 347 students were selected through cluster sampling. the tools used included the rio and tsing’ academic engagement (2011), morgan jinks academic self-efficacy (1999), hillburn’s family emotional climate (1964), dehghanizadeh and husseinchari academic buoyancy questionnaires (2012). pearson correlation coefficient and multiple regression were used for data analysis using spss 23 software. results: pearson correlation results showed that there is a positive and significant relationship between family emotional climate, academic engagement, and academic self-efficacy with academic buoyancy (p <0.01). the results of multiple regression analysis also showed that family emotional climate, academic engagement and academic self-efficacy were able to predict 12% of the variance of academic buoyancy. academic self-efficacy with beta coefficient (β = 0.15), academic engagement with beta coefficient (β = 0.19) and family emotional climate with beta coefficient (β = 0.12) had significant role in predicting of academic buoyancy. conclusion: the results support the ability of academic involvement, academic self-efficacy and family emotional climate in predicting students’ academic buoyancy.