تاثیر انواع تمرینات مقاومتی براشتها و سطوح سرمی اورکسین ،گرلین و نوروپپتید yدر مردان غیرفعال

مقدمه تمرینات مختلف بدنی از طریق تاثیربر هورمون‎های تنظیم کننده اشتها نقش مهمی در تعادل انرژی و کنترل وزن ایفا می‎کنند. هدف این پژوهش تعیین تاثیر انواع تمرینات مقاومتی (بالا تنه، پایین تنه و ترکیبی) برمیزان اشتها و هورمون های مرتبط با آن در افراد کم تحرک می باشد. روش کار چهل مرد جوان با میانگین سنی 0/7±22/15 و شاخص توده بدنی 3/5± 24/12 به طور تصادفی در چهار گروه 1) کنترل، 2) تمرینات مقاومتی بالا تنه، 3) تمرینات مقاومتی پایین تنه و 4) تمرینات ترکیبی قرار داده شدند. تمرینات مقاومتی 8 هفته (3 جلسه در هفته) انجام شد. چهل و هشت ساعت قبل از شروع تمرینات و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی، 5 میلی لیتر خون ناشتا، از سیاهرگ آنتی کوبیتال آزمودنی ها گرفته شد و سپس هورمون رشد، اورکسین، گرلین و نوروپپتیدy به صورت الایزا مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج در پاسخ به 8 هفته تمرینات مقاومتی پایین تنه و ترکیبی میزان هورمون‎های رشد، اورکسین، گرلین و نوروپپتیدy به طور معناداری نسبت به قبل از تمرینات افزایش پیدا کردند. از طرفی، تمرینات بالا تنه فقط موجب افزایش معنادار نوروپپتیدy نسبت به حالت پایه شد(0.049=p). میزان افزایش هورمون اورکسین در گروه تمرینی پایین تنه نسبت به گروه کنترل بیشتر بود(0.001=p). همچنین، میزان افزایش گرلین در پاسخ به تمرینات پایین تنه (0.001=p) و ترکیبی(0.021=p) نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. از طرفی، در هر سه گروه تجربی میزان نوروپپتیدy بیشتر از گروه کنترل بود. تمایل به غذا خوردن در پاسخ به هر سه نوع مدل تمرینی افزایش یافت، اما تفاوت معناداری بین سه گروه تمرینی وجود نداشت. نتیجه گیری تمرینات قدرتی به ویژه تمرینات پایین تنه و ترکیبی از طریق افزایش هورمون‎های رشد، اورکسین، گرلین و نوروپپتیدy موجب افزایش اشتها می‎شود. همچنین، نوع تمرین مقاومتی  بر میزان تغییرات اشتها پس از سازگاری با تمرینات تاثیر دارد.