بررسی ایمونوهیستولوژیک بیانher2 و p53 در مننژیوم و ارتباط آنها با درجه هیستولوژیک

مقدمه مننژیوم شایع‎ترین تومور داخل جمجمه‎ای اولیه با فراوانی قریب 30% می‎باشد. سیستم تقسیم بندی who 2007 مننژیوم را به سه درجه تقسیم کرده است. عود زودهنگام شایع‎ترین سناریوی شکست درمان جراحی مننژیوم است.her2 یک پروتئین غشایی با فعالیت تیروزین کینازی میباشد که در سرطان‎های مختلف از جمله آدنوکارسینوم پستان افزایش بیان آن مشاهده شده است و هدف درمان دارویی با herceptin می‎باشد.p53 یک ژن سرکوب کننده تومور است که به dna متصل شده و در صورت اشتباه در همانندسازی با مکانیسم ناشناخته از ادامه سیکل تقسیم سلول جلوگیری میکند. موتاسیون ژن آن منجر به بیان بیش از حد آن و ایجاد تومورهای مختلف در انسان میشود.مطالعه حاضر به بررسی رابطه بین بیان her2 و p53 و درجه هیستولوژیک و رفتار نامطلوب (عود) مننژیوم میپردازد.  روش کار 53 بلوک پارافینی مننژیوم انتخاب و بیان her2 وp53 در آن با رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی بررسی شد. نتایج از 44 مورد مننژیوم درجه یک (خوش خیم) و بدون عود تنها 4 (9%) مورد دارای بیان her2 و 2 مورد(5/4 %) دارای بیان p53 بودند، از میان 13 مورد دارای درجه هیستولوژیک دو و سه (آتیپیک یا آناپلاستیک) و یا خوشخیم دارای عود 4 مورد (30%) بیان her2 و 4مورد (30%) بیان p53 دارند که این اختلاف از نظر آماری معنادار نیست، هرچند بطور کلی بیان این دو مارکر با افزایش درجه تومور و سابقه عود افزایش نشان میدهد. از بین 8 مورد که her2 را بیان کرده اند 4 مورد (50%) بیان p53 نیز داشتند و از بین 49 مورد که بیان her2 نداشتند تنها 2 مورد (4%) p53 را بروز دادند لذا بین بیان her2 و p53 رابطه آماری معنادار دیده می‎شود (002/0=pvalue). بین بیان her2 و p53 و سن بیماران، موقعیت مکانی تومور ، جنسیت بیمار از نظر آماری رابطه معنادار یافت نشد. نتیجه گیری در مننژیوم‎هایی که درجه هیستولوژیک تومور مورد شک است خصوصا در مواردی که تعداد میتوز در حد مرزی می‎باشد رنگ آمیزی p53 , her2 ممکن است در افتراق موارد بینابینی مورد استفاده قرار گرفته، در برخی بیماران پلان درمانی را تغییر دهد و لزوم رادیوتراپی پس از جراحی را خاطر نشان سازد.