بررسی سطح آگاهی دستیاران و متخصصین کودکان شاغل در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران در خصوص آنافیلاکسی

مقدمه  آنافیلاکسی وضیعیتی بالقوه تهدیدکننده حیات است که با تشخیص صحیح و درمان مناسب قابل کنترل می باشد. هدف از این مطالعه بررسی سطح آگاهی دستیاران کودکان در خصوص تشخیص و درمان آنافیلاکسی بود. روش کار این مطالعه از مهرماه تا اسفندماه سال 1392 در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. 192 متخصص و رزیدنت تخصص و فوق تخصص کودکان وارد مطالعه شدند. از شرکت کنندگان خواسته شد تا پرسشنامه ای شامل 19 سوال را پاسخ دهند. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار spss (نسخه 19) مورد آنالیز قرار گرفت. سطح معنی داری 0/05>pدر نظرگرفته شد. نتایج تقریبا تمامی پاسخ دهندگان آنافیلاکسی را به عنوان وضعیتی تهدیدکننده حیات می شناختند، با این حال 23/4% به سوالات مربوط به علایم و نشانه های آنافیلاکسی پاسخ صحیح نداده بودند. هیچ یک از شرکت کنندگان مراحل درمانی را به درستی مشخص نکرده بودند، با این حال 94/7% با تجویز اپی نفرین به عنوان داروی انتخابی موافق بودند (p=0/014). تنها 78/1% به درستی روش انتخابی تجویز اپی نفرین را تجویز داخل عضلانی (0/000) و 71/4% دوز مناسب را مشخص کرده بودند. حدود نیمی از شرکت کنندگان در خصوص زمان لازم برای تحت نظر گرفتن در بیمارستان آگاهی داشتند. نتیجه گیری  مطالعه حاضر نشان داد غالبا متخصصین و رزیدنت های کودکان از دوز مناسب درمانی اپی نفرین، روش تجویز و زمان لازم برای ترخیص بیمار مبتلا به آنافیلاکسی اطلاع درستی ندارند. به نظر می رسد آموزش های تئوری برای ایجاد آمادگی ارایه خدمات بالینی در دستیاران بیماری های کودکان کافی نبوده است.