بررسی مقایسه ای زمینه های اقتصادی تولید در گروههای عشایری و گرایش آنان به تغییر و تحول در شیوة تولید عشایری : مطالعه موردی ایل جلالی - شمال غرب کشور

ما امروزه با سه گروه عشایری در ارتباط هستیم: الف: گروه عشایری که به طور دایم اسکان یافته اند. ب: گروه عشایری که در انتظار فرصت اسکان هستند. ج: گروه عشایری که در حال حاضر به کوچ ادامه می دهند. شکل گیری الگوهای معیشتی فوق در هر منطقه جغرافیایی تحت تاثیر عواملی چون: اقلیم، توپوگرافی، پوشش گیاهی، ضرورت های اقتصادی - اجتماعی- اداری و امنیتی می باشند. در این پژوهش ابتدا سعی شده است که مشخصه های جمعیتی، تولیدی، ساختار درآمد و هزینه به تفکیک زیر بخش های تولیدی گروه های سه گانه فوق در قالب یک مطالعه میدانی در ایل جلالی ( ایل غالب شمال غرب استان مرزی آذربایجان غربی) مورد بررسی مقایسه ای قرار گیرد. این بررسی حکایت از بنیان ضعیف اقتصادی گروه کوچرو در مقایسه با سایر گروه ها در سطح معنی دار اماری دارد. نکته محوری مقاله در این است که شیوه تولید عشایری، هماهنگی خود را با مقتضیات زمان از دست داده است و این شیوه تولید باید متحول شود. قبل از هر گونه تغییر و تحول جای آن دارد که شیوه تولید و متغیرهای اساسی وتعریف کننده آن را شناخت و با توجه به ابعاد اثباتی وهنجاری، مبانی عینی و ذهنی لازم جهت تحول در زندگی عشایری را فراهم کرد. از این رو علاوه بر شناخت ویژگی های ساختاری، معرفت همه سو نگر از روحیات ، انگیزه ها وتمایلات عشایر در خصوص مسایل مبتلا به ویژه مقوله تغییر و تحول در شیوه تولید، رجحان سرمایه گذاری و جایگزینی دامداری های بسته و متمرکز، شایان هر گونه دقت و تامل می باشد. مطالعه حاضر به این نتیجه دست می یابد که عشایر مورد مطالعه با تاکید بر عدم گسیختگی وابستگی ایلی، گرایش در مجموع مثبت، برای دگرگونی در شیوه تولید عشایری را دارا می باشند.