بیع سهام شرکت های سهامی

در این مقاله تلاش شده است تا بیع سهام شرکت های سهامی با توجه به قوانین موضوعه و منابع فقهی و دیدگاه های حقوقدان ها . تجزیه و تحلیل شود . این تحقیق نشان می دهد که منظور از واژه عین در تعریف عقد بیع مذکور ماده 338 قانون مدنی فقط اموال مادی نیست ؛ بلکه فزون بر ان ، اموال غیر مادی از قبیل سهام شرکت های سهامی و هم حقوق مالی مانند حق مولف و حق سرقفلی را نیز در بر می گیرد . به تعبیر دیگر عین افزون بر این که عین مادی را شامل می شود ، اموال معنوی یا عین معنوی را نیز شامل می گردد . در این تحقیق ، ماهیت حقوقی سهام که در قانون تجارت مشخص نشده است ، با استفاده از دیگر مقرارت قانونی و همچنین با تجزیه و تحلیل آن روشن می شود و معلوم می شود که از طرفی سهام جزو اموال اعتباری محسوب می شوند نه ذاتی و از طرف دیگر جزو اموال منقول می باشند و نمی توان ان ها را ، در گروه اموال غیر منقول قرار داد . در این مقاله با بررسی تاریخی عقد بیع و ماهیت آن که یک امر و موضوع عرفی است روشن می شود که انتقال سهام از طریق عقد بیع با هیچ منبع قانونی یا عرفی مواجه نمی باشد . بنابراین ، در موارد سکوت دو طرف باید اثار عقد بیع را بر قرارداد یاد شده جاری ساخت و نباید آن را با قواعد عمومی قراردادها و ماده 10 ق.م تفسیر کرد .