خشونت و نظام عدالت کیفری

خشونت پدیده ای با ابعاد گوناگون سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی ، حقوقی ، جرم شناسی و .... است و به همین علت ، تعریف های متعدد و متفاوتی از آن ارائه گردیده است . این پدیده ، در حقوق کیفری از دو جهت قابل بررسی است ؛ از یک طرف افراد ،‌ خود در مقابل هم یا در برابر دولت ، به خشونت متوسل می شوند ؛ از طرف دیگر عملکرد نهادهای وابسته به قدرت رسمی ، یعنی دولت در معنای عام نیز ممکن است منجر به خشونت علیه افراد جامعه می گردد . خشونت نخست که از آن به خشونت رفتاری تعبیر می شود ، اگر به شکل پدیده مجرمانه جرم بروز کند ؛ واکنش قانونی دولت را در پی خواهد داشت . این واکنش که باید نوع و حدود آن از پیش ، توسط مقام صلاحیت دار مشخص گردد ؛ تابع اصول و قواعدی است که غفلت از هریک از آن ها در مراحل مختلف قانون گذاری ، قضائی و اجرایی ممکن است ، به خشونت علیه افراد جامعه خشونت نوع دوم منجر می شود . خشونت نوع دوم که تا تجاوز به حقوق اساسی افراد توسط قانون گذار و مجریان قانون صورت می گیرد ، خشونت ساختاری یا نهادی نام دارد .خشونت اخیر خشونتی پنهانی است که اغلب از عملکرد نادرست نظام عدالت کیفری و عدول از اصول اساسی حقوق کیفری در پاسخگویی به خشونت نخست خشونت رفتاری مجرمانه ناشی می شود . در این مقاله موقعیت های پنهانی این نوع خشونت در نظام عدالت کیفری مورد بررسی قرار گرفته است .