شناسایی تولید بتالاکتاماز در استافیلوکوکوس ارئوس جدا شده از پلاک‌های دندانی انسان با روش‌های یدومتری و مولکولی

مقدمه: مقاومت نسبت به پنی سیلین در میان سویه های استافیلوکوکوس ارئوس بسیار گسترده می باشد. یکی از مهم ترین سازوکار های بروز مقاومت نسبت به پنی سیلین در استافیلوکوکوس ارئوس تولید بتالاکتاماز می باشد. شناسایی تولید بتالاکتاماز توسط روش های مختلفی مانند روش های انتشار دیسک، یدومتری، اسیدومتری و مولکولی امکان پذیر می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی تولید بتالاکتاماز توسط استافیلوکوکوس ارئوس های جدا شده از پلاک های دندانی انسان توسط روش های مختلف یدومتری و مولکولی می باشد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی چهل نمونه پلاک دندانی انسانی با استفاده از فورسپس استریل جمع آوری شد. شناسایی و جداسازی استافیلوکوکوس ارئوس در نمونه های مزبور توسط آزمون های های بیوشیمیایی و تکنیک مولکولی pcr صورت گرفت. سپس الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی استافیلوکوک های مورد مطالعه با روش کربی بوئر تعیین شد. همچنین تولید بتالاکتاماز توسط باکتری های مورد مطالعه توسط آزمون های یدومتری و مولکولی عرض یابی گشت. نتایج بدست آمده توسط آزمون آماری آنوا و نرم افزار spss15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: (12)30% از نمونه های مورد مطالعه حاوی استافیلوکوکوس ارئوس بودند. تمامی سویه های استافیلوکوکوس ارئوس تولید بتالاکتاماز را توسط روش یدومتری با استفاده از فیلتر کاغذی داشتند. همچنین کلیه سویه ها حاوی ژن blaz بودند که توسط واکنش زنجیره ای پلیمرازشناسایی قرار گرفت. نتایج آزمون سنجش مقاومت آنتی بیوتیکی به روش کربی بوئر نیز حاکی از مقاومت 100% سویه ها نسبت به پنی سیلین بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که روش های مولکولی (pcr)و یدومتری (روش فیلتر کاغذی) توانایی تشخیص دقیق تر استافیلوکوکوس ارئوس های مقاوم به پنی سیلین را دارا می باشند.