اثر تجویز توام لوواستاتین و اسیدفولیک بر اختلالات شناختی ناشی از تخریب دو طرفه هسته قاعد ه‌ای ماینرت در موش صحرائی نر بالغ مدل بیماری آلزایمر

مقدمه: بیماری آلزایمر یکی از شایع ترین بیماری های نورودژنراتیو مغز است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر لوواستاتین و اسید فولیک بر تخریب دو طرفه هسته قاعده ای مگنوسلولاریس موش های صحرایی مدل بیماری آلزایمر انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 56 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 8 گروه هفت تائی تقسیم شدند: گروه شاهد (دست نخورده)، گروه تخریب nucleus basalis magnocellularis (nbm)(تخریب دو طرفه هسته nbm با القای جریان الکتریکی 5/. میلی آمپر به مدت 3 ثانیه)، گروه شاهد تخریب (ورود الکترود به هسته nbm بدون القای جریان الکتریکی)، گروه تخریب تحت تیمار با لوواستاتین (mg/kg 1)، گروه تخریب تحت تیمار با اسیدفولیک (mg/kg 5)، گروه تداخل لوواستاتین اسید فولیک، گروه 5٪dimethyl sulfoxide (dmso) (تخریب nbm + dmso 5%)، گروه سالین (تخریب nbm+ سالین). در آزمون های اکتساب و یادآوری دستگاه ماز شعاعی هشت بازویی، الگوهای ورود به بازوها برای محاسبه خطای حافظه کارکردی، خطای حافظه مرجع و زمان سپری شده در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند. نتایج: آنالیز آماری یافته ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و گروه تخریب در پارامترهای خطای حافظه مرجع، کارکردی و زمان سپری شده وجود دارد (001/0>p). تجویز توام لوواستاتین و اسیدفولیک منجر به کاهش خطای حافظه مرجع، کارکردی و مدت زمان سپری شده در دستگاه ماز شعاعی هشت بازوئی در مقایسه با گروه تخریب گردید (05/0 >p).نتیجه گیری: طبق نتایج بدست آمده تجویز توام اسیدفولیک -لوواستاتین اثر مثبتی بر حافظه فضایی موش های آلزایمری القاء نمود.