تاثیر دوزهای مختلف عصاره آبی مرزنجوش بر روند اسپرماتوژنز و غلظت اسپرم در آسیب اکسیداتیو ناشی از کادمیوم در موش صحرایی

مقدمه: با توجه به خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره مرزنجوش، هدف این مطالعه بررسی تاثیر دوزهای مختلف عصاره آبی مرزنجوش بر روند اسپرماتوژنز و غلظت اسپرم در آسیب اکسیداتیو کادمیوم بود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی - مداخله ای، 30 سر موش صحرایی نژاد ویستار به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل، گروه t1 کلریدکادمیوم به میزان 2 میلی گرم بر کیلوگرم و برای گروه های t2، t3 و t4 علاوه بر کلریدکادمیوم به ترتیب عصاره آبی مرزنجوش 500، 250 و 125 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 10 روز داخل صفاقی نیز تجویز شد. در روز آخر بعد از خون گیری و جداسازی سرم، میزان tca (ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم) اندازه گیری شد. تعداد اسپرم و درصد اسپرم های با دم پیچ خورده در اپیدیدیم راست شمارش شد. بیضه راست و چپ نیز بعد از اندازه گیری وزن و قطر، برای اندازه گیری مالون دی آلدئید و انجام مطالعات هیستولوژیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی با برنامه spss21 تجزیه و تحلیل شد.نتایج: بیشترین تعداد اسپرم و درصد سلامت غشاء در گروه کنترل و دوز 125 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره و کمترین در گروه دریافت کلریدکادمیوم (t1) بود (05/0>p). بیشترین غلظت مالون دی آلدئید در گروه t1 و کمترین در دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم (t2) مشاهده شد. در ارتباط با tca کمترین در گروه t1 و بیشترین در گروه t2 بود. بیشترین میانگین سلول های سرتولی، اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و لیدیک در گروه کنترل و دوز 250 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره و کمترین در گروه t1 مشاهده شد.نتیجه گیری: عصاره آبی مرزنجوش با دوز تجویز مناسب می تواند تاثیر مثبت بر اسپرماتوژنز گذاشته و استرس اکسیداتیو کادمیوم را در بافت بیضه کنترل کند.