بررسی تغییرات مورفومتری و هیستومورفومتری بیضه، توانایی باروری و کیفیت اسپرم در موش های سوری تیمار شده با آفلاتوکسین

مقدمه: آفلاتوکسین مهم ترین مایکوتوکسین است و می تواند وارد دستگاه تولید مثلی حیوان یا انسان شده و مشکلاتی را در رابطه با کیفیت اسپرم و کاهش توان باروری به وجود آورد. هدف از این تحقیق ارزیابی تاثیرات آفلاتوکسین بر ساختار بافت بیضه و ویژگی های اسپرم و تعیین نوع سلول مورد هدف در اسپرماتوژنز و میزان تستسترون سرم خون و قدرت باروری است.روش بررسی: در این مطالعه تجربی 40 قطعه موش سوری نر بالغ به چهار گروه کنترل و آزمون تقسیم شدند. گروه های آزمون دوزهای 100، 350، 700 میکروگرم بر کیلوگرم از آفلاتوکسین b1 را روزانه به روش گاواژ دریافت کردند. بعد از گذشت 45 روز موش ها بعد از بیهوشی به روش جابجایی گردن کشته شده و نمونه های اسپرم به منظور ارزیابی پارامترهای اسپرم و انجام لقاح داخل آزمایشگاهی از دم اپیدیدیم جمع آوری شدند.نتایج: تحلیل پارامترهای اسپرم نشان داد که تحرک اسپرم به طور مشخصی در سه گروه آفلاتوکسینی در مقایسه با کنترل کاهش یافت. همچنین درصد اسپرم هایی با dna معیوب و هسته نابالغ بطور معنی داری در سه گروه آفلاتوکسین افزایش یافت (p<0.05). نتایج لقاح داخل آزمایشگاهی نیز نشان داد که آفلاتوکسین باعث کاهش معنی دار پتانسیل باروری اسپرم، روند رشد جنینی قبل ازلانه گزینی، کیفیت جنین ها و نیز درصد جنین های دو سلولی و بلاستوسیست ها در مقایسه با گروه کنترل شده است. درصد جنین های متوقف شده با لیز و فراگمانتاسیون بالا به طور معنی داری در هر سه گروه آفلاتوکسین افزایش یافت(p<0.05) .نتیجه گیری: به طورکلی نتایج حاصله از تحقیق گویای این مطلب است که آفلاتوکسین سمیت بیضه را با تاثیر مستقیم بر کیفیت اسپرم و قدرت باروری در حالت وابسته به دوز القاء می کند.