اهمیت بالینی پلی‌مورفیسم ژن مهارکننده فعال کننده پلاسمینوژن-1 در مبتلایان سرطان پستان از شمال غرب ایران

مقدمه: گزارش شده پلی مورفیسم شایع4g/5g در پروموتر ژن مهارکننده فعال کننده پلاسمینوژن1(pai1) در سطح بیان pai1 تاثیر دارد و با توجه به شواهدی که پیشرفت سرطان پستان را با افزایش سطح pai1 همراه می داند، ارزیابی ارتباط بین این پلی مورفیسم و وضعیت بالینی بیماران مبتلا به سرطان پستان معقول و منطقی به نظر می رسد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی شامل 160 بیمار غیرخویشاوند از جمعیت شمال غرب ایران است که بر اساس معیار های بالینی مبتلا به سرطان پستان تشخیص داده شده اند و در طی مطالعه قبلی پلی مورفیسم pai1 4g/5g آن ها تعیین شده بود. جهت بررسی ارتباط این پلی مورفیسم با علاﺋﻢ بالینی و آسیب شناختی، از آزمون دقیق فیشر و نرم افزار spss با سطح معنی داری 05/0 استفاده شد.نتایج: در رابطه با پلی مورفیسم pai1 4g/5g تمام ویژگی های اعلام شده از سرطان پستان، که روی شدت بیماری موثر هستند مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پلی مورفیسمpai1 4g/5g با چند عامل مرسوم از جمله اندازه تومور، متاستاز به غدد لنفاوی و مرحله تومور ارتباط مثبت دارد.نتیجه گیری: داده های ما نشان می دهد که بیماران با ژنوتیپ5g/5g بیشتر مستعد ابتلا به توسعه سرطان پستان هستند، در حالی که افراد با ژنوتیپ های4g/4g و4g/5g حساسیت پایین تری به گسترش سرطان پستان دارند؛ بنابراین آلل4g به احتمال زیاد، دارای یک نقش محافظتی در برابر توسعه سرطان پستان در جمعیت مورد مطالعه ما است.