تخمین دوز جذبی ناشی از رادیوداروی 99mtcdmsa در بیماران کودک تحت اسکن کلیه با استفاده از نرم‌افزار mirdose و با بکارگیری روش ترکیبی پلنار spect

مقدمه: رادیونوکلئید تکنسیوم نشان دار شده با دی مرکپتو سوکسینیک اسید (99mtcdmsa) به عنوان عاملی برای ارزیابی اختلالات دستگاه ادراری و کلیوی نقش مهمی در تصویربرداری پزشکی هسته ای کودکان دارد. هدف از این مطالعه، تخمین دوز رسیده به اندام ها ناشی از رادیوداروی 99mtcdmsa در کودکان با استفاده از نرم افزار mirdose با بکارگیری روش ترکیبی پلنارspect بود.روش بررسی: 10 بیمار کودک بستری شده به دلیل اختلالات دستگاه ادراری و کلیوی تحت 3 الی 5 اسکن پلنار و یک spect در طی 1 الی 20 ساعت پس از تزریق رادیوداروی 99mtcdmsa قرار گرفتند. همچنین به منظور مرجع ساختاری از اندام های بیماران تصویر mri از هر کدام به عمل آمد. اکتیویته تجمعی در هر یک از اندام ها با استفاده از روش ترکیبی پلنارspect به دست آمد و سپس با استفاده از نرم افزار mirdose دوز جذبی آن ها محاسبه شد.یافته ها: میانگین دوز جذبی ناشی از رادیوداروی 99mtcdmsa در کودکان برای اندام های کلیه ها (160&±200)، غدد فوق کلیوی (5/9± 1/15)، دیواره مثانه (8/9 ± 7/14)، طحال (8/7 ± 7/12)، گنادها (2/11 ± 4/12)، پانکراس (2/6 ± 5/10) و دیواره صفرا(7/5 ± 8/9)، میکرو سیورت بر مگابکرل بودند. همچنین میانگین دوز موثر برای بیماران sv/mbq 03/6 ± 01/10 بود.نتیجه گیری: اختلاف میان دوزهای جذبی رسیده به اندام های مختلف بیماران ناشی از مقادیر متفاوت جذب رادیودارو در اندام ها برای بیماران مختلف است. روش عملی کمی سازی تصاویر با استفاده از روش ترکیبی پلنارspect/ می تواند در تعیین اکتیویته تجمعی اندام با دقت قابل قبولی بکار گرفته شود.