بررسی فراوانی نسبی دلیریوم در بخش‌های مختلف بیمارستان شهدای کارگر یزد

مقدمه: دلیریوم، اختلالی حاد و گذرا در عملکرد مغز است. دلیریوم در بیماران بستری در بیمارستان خصوصاً پس از اعمال جراحی به وفور دیده می شود، لیکن درصد بالایی از موارد، بدون تشخیص و درمان مانده و دچار پیامدهای بعدی می گردند. با توجه به این موضوع، هدف این مطالعه، بررسی فراوانی نسبی دلیریوم در بخش های ارتوپدی، جراحی، زنان، داخلی و icu است.روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 256 بیمار بستری در بخش های جراحی، ارتوپدی، زنان، داخلی و icu در بیمارستان شهدای کارگر یزد در سال 1394، با استفاده از پرسشنامه icucam انجام شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی کای اسکوآر و fisher exact test تجزیه تحلیل شدند.نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که مجموعاً 8/14 درصد بیماران مورد بررسی دلیریوم داشتند؛ در بخش داخلی 15 نفر (8/26)، جراحی 4 نفر (8 درصد)، ارتوپدی 5 نفر (10 درصد) و در بخش icu 14 نفر (28 درصد) دلیریوم مشاهده شد و در بخش زنان نیز هیچ موردی از دلیریوم مشاهده نشد. در بیماران با جراحی ماژور 1/11 درصد (2 مورد) و با جراحی مینور 1/7 درصد (8 مورد) دلیریوم مشاهده شد. در بیماران با بیماری زمینه ای و اعصاب و روان فراوانی نسبی دلیریوم بیشتر بود. دلیریوم با جنس رابطه معنی داری نداشت. بیشترین فراوانی نسبی دلیریوم در گروه سنی 9465 سال مشاهده شد. بیماران با سن بالا، همراه با بیماری زمینه ای مثل دیابت، htn، بیماری های قلبی و بیماری های اعصاب و روان، آسیب پذیری بیشتری داشتند و بیشترین میزان بروز دلیریوم در روزهای دوم و سوم بستری بود.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه حاکی از شیوع بالای دلیریوم در بخش های مورد مطالعه بود. شیوع در بیماران با بیماری زمینه ای و اعصاب و روان، فراوانی بیشتری را نشان داد.