پاسخ ژن mef2 عضله کند و تند انقباض رت‌های نر نژاد ویستار به یک جلسه تمرین مقاومتی

مقدمه: ژن myocyte enhancer factor 2 (mef2) با چندین فاکتور تنظیمی میوژنیک در ارتباط است که موجب فعال سازی ژن های ویژه عضله می شود. mef2 در رشد، تمایز سلول های عضلانی و همچنین تبدیل تارها در پاسخ به محرک ها مشارکت دارد؛ بنابراین هدف این مطالعه ارزیابی اثر یک جلسه تمرین مقاومتی بر بیان ژن mef2 عضلات اسکلتی تند و کند انقباض رت های نر نژاد ویستار بود.روش بررسی: برای این پژوهش تجربی 15 رت از انستیتو پاستور تهیه و تحت شرایط طبیعی (دما، چرخه روشنایی و تاریکی و دسترسی آزاد به آب و غذا) نگهداری و سپس به صورت تصادفی به گروه مقاومتی (10 سر) و کنترل (5 سر) تقسیم شدند. گروه مقاومتی یک جلسه تمرین مقاومتی را اجرا نمودند و سپس 3 و 6 ساعت پس از جلسه تمرینی بی هوش و تشریح شدند. در ادامه عضلات نعلی (کند انقباض) و بازکننده دراز انگشتان (تند انقباض) extensor digitorum longus (edl) خارج شد. از روشreal time rtpcr برای تعیین میزان بیان ژن mef2 استفاده شد و با استفاده از آزمون آماری t یک نمونهای و مستقل داده ها تحلیل شد.نتایج: در پاسخ به یک جلسه تمرین مقاومتی بیان ژن mef2 در عضله edl در سه ساعت (093/ p =) به طور غیر معنی دار و شش ساعت (008/ p =) پس از آن به طور معنی داری افزایش یافت، اما در عضله نعلی بیان ژن mef2 سه ساعت پس از فعالیت مقاومتی به طور معنی داری (01/ p =) کاهش یافت و شش ساعت پس از فعالیت بدنی (247/ p =) تغییر معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: بیان ژن mef2 به شیوه متفاوتی در تارها دستخوش تغییر می شود که احتمالاً با تمایل تغییر نوع تارها در پاسخ به تمرین مقاومتی مرتبط است.