بررسی میزان مصرف خون‌های ذخیره شده در اعمال جراحی انتخابی

مقدمه: امروزه رزرو بیش از حد خون در اعمال جراحی انتخابی به علت احتمال وجود خونریزی، شایع است که با توجه به محدودیت فرآورده های خونی و مورد استفاده قرار نگرفتن مقدار زیادی از آن ها، با تغییر الگوی درخواست خون می توان این مشکل را حل کرد. هدف از این مطالعه تعیین میزان مصرف خون های ذخیره شده در اعمال جراحی انتخابی است.روش بررسی: در پژوهش مقطعی حاضر، 296 پرونده از بیمارانی که در 6 ماهه دوم سال 1392 با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی، تحت اعمال جراحی انتخابی سزارین، تیروئیدکتومی، توتال هسیترکتومی، لامینکتومی، کله سیستکتومی باز، اسپیلنکتومی، توتال هیپ و توتال نی قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات از طریق چک لیست پژوهشگرساخته و از پرونده بایگانی بیماران استخراج شد و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و نرم افزار آماری 21-spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: جهت 296 بیماری که تحت اعمال جراحی انتخابی ذکر شده قرار گرفته بودند 912 واحد گلبول قرمز متراکم کراسماچ شده بود و از این تعداد فقط 115 واحد تزریق شده بود؛ این بدان معنی است که 6/12 درصد از گلبول های قرمز متراکم رزرو شده تزریق شده اند. در حالی که 4/87 درصد از این گلبول قرمز متراکم ها بدون استفاده باقی مانده اند. همچنین هیچ ارتباط معنی داری بین سن و جنس بیماران با دریافت گلبول قرمز متراکم در این بیماران مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، رزرو خون روتین در اعمال جراحی انتخابی لازم نیست و به منظور ارتقای کیفیت درخواست خون به کارگیری الگوی »حداکثر درخواست خون در اعمال جراحی « پیشنهاد می شود تا بتواند پاسخگوی نیازهای متغیر خونی بیمارستان باشد.