مقایسه عملکرد عصب‌شناختی بین سوء مصرف‌کنندگان اپیوئیدها، تحت درمان با متادون و افراد غیر مصرف‌کننده

مقدمه: استفاده مزمن از مواد مخدر با طیف گستردهای از نواقص عصبشناختی همراه است. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف مقایسه عملکرد عصب شناختی در سه گروه سوء مصرف کنندگان اپیوئیدها، تحت درمان با متادون و افراد غیر مصرفکننده صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه که به صورت علمی مقایسه ای انجام شد، به روش نمونه گیری هدفمند تعداد 90 نفر انتخاب و در سه گروه سوء مصرف کنندگان اپیوئیدها(30 نفر)، تحت درمان با متادون(30 نفر) و غیر مصرف کننده(30 نفر) قرار داده شدند. تمامی آزمودنیها، آزمون دسته بندی کارتهای ویسکانسین و مقیاس تلاش ذهنی صرف شده، را تکمیل نمودند، که عملکرد در این تکلیف از دو بعد کارآمدی پردازش و اثربخشی عملکرد مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی و نرم افزار spss نسخه 23، مورد تحلیل قرار گرفتند.نتایج: یافته ها نشان داد که گروه تحت درمان با متادون و سوءمصرف کنندگان اپیوئیدها، در دو بعد اثربخشی عملکرد و کارآمدی پردازش به طور معنی داری عملکردی ضعیفتر از گروه غیرمصرفکننده، داشتند (0/01>p) و همچنین گروه تحت درمان با متادون نسبت به سوءمصرف کنندگان اپیوئیدها اثربخشی عملکرد بهتری(تعداد خطای درجاماندگی کمتر) (0/01>p)، نشان دادند.نتیجه گیری: این نتیجه که گروه تحت درمان با متادون نسبت به سوءمصرف کنندگان اپیوئیدها، اثربخشی عملکرد بهتری در کارکرد عصب شناختی داشتند، میتواند تلویحات مهمی در زمینه آسیب شناسی و درمان سوء مصرف کنندگان مواد داشته باشد. به طوری که شناخت مکانیسم های زیربنایی که به افراد تحت درمان متادون کمک کرده است تا عملکردی اثربخش تر از افراد سوء مصرف کننده اپیوئیدها داشته باشند، میتواند در طراحی برنامه های توانبخشی شناختی این بیماران بسیار موثر باشد.