اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر شدت افسردگی و نشخوار فکری افراد مبتلا به افسردگی اساسی

مقدمه: مدل طرحواره های هیجانی بر نقش نشخوار فکری و سایر طرحواره های هیجانی در افسردگی تاکید زیادی دارد. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر شدت افسردگی و نشخوار فکری صورت پذیرفت.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه آزمایشی کنترل شده تصادفی با استفاده از طرح پیش آزمون پس آزمون پیگیری با گروه کنترل بود. از میان بیماران مبتلا به افسردگی اساسی در بخش روانپزشکی بیمارستان امام حسین و مرکز مشاوره رهیار استان تهران، 32 نفر بر اساس ملاک های ورود و خروج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه برابر آزمایش (16 نفر) و کنترل(16نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 14 هفته تحت طرحواره درمانی هیجانی قرار گرفت. در این مدت برای گروه کنترل هیچ گونه مداخله درمانی صورت نگرفت. پرسشنامه های افسردگی بک(bdiii) و سبک پاسخ دهی نشخواری(rrs) به عنوان ابزار های سنجش در خط پایه اول و دوم، پس آزمون و پیگیری مورد استفاده قرار گرفتند. داده ها نیز با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته و به وسیله نسخه 19 نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد.نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین نمرات افسردگی و نشخوار فکری در گروه آزمایش در مراحل پس آزمون و پیگیری در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش پیدا کرده است(0/01 >p).نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که طرحواره درمانی هیجانی می تواند به عنوان مداخله ای موثر برای کاهش افسردگی و نشخوار فکری افراد مبتلا به افسردگی اساسی مورد استفاده قرار بگیرد.