تاثیر 12 هفته تمرین هوازی بر سطوح کمرین و ویسفاتین در زنان چاق 60-45 ساله مبتلا به دیابت نوع 2

مقدمه: آدیپوکین ها از جمله کمرین و ویسفاتین در تنظیمات متابولیکی و همچنین در اختلالات مرتبط با چاقی از جمله دیابتنوع 2 نقش موثری دارند. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تاثیر 12 هفته فعالیت ورزشی منتخب بر تغییرات سطوح کمرین و ویسفاتین در زنان چاق دیابتی نوع 2 بود.روش بررسی: بدین منظور در این مطالعه، 30 زن مسن چاق با دامنه سنی 60-45 سال انتخاب و به شکلی در دو گروه کنترل(15 نفر) و گروه آزمایش(15 نفر) تقسیم شدند که از لحاظ درصد چربی و شاخص توده بدنی تفاوت معنی داری نداشته باشند. برنامه تمرینی شامل تمرینات هوازی از نوع فزاینده بود که سه جلسه در هفته و به مدت 12 هفته اجرا گردید. جهت اندازه گیری کمرین و ویسفاتین، نمونه های خونی قبل از شروع تمرینات و 24 ساعت پس از انجام آخرین جلسه جمع آوری شدند. ارزیابی داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام شد.نتایج: طبق نتایج به دست آمده وزن، شاخص توده بدن، وزن خالص، توده چربی و درصد چربی تفاوت معنی داری نداشته است اما سطوح کمرین به طور معنی داری افزایش یافته بود(0/0001=p) و سطوح ویسفاتین و گلوکز کاهش معنی داری داشت(به ترتیب (0/0001 = p) (0/001 = p).نتیجه گیری: فعالیت هوازی یک عامل تحریکی کافی برای ایجاد روند افزایشی هورمون کمرین و کاهشی هورمون ویسفاتین است. می توان گفت 12 هفت فعالیت ورزشی هوازی محرک مناسبی برای ایجاد تغییرات این هورمون ها در زنان دیابتی است و احتمالاً یکی از علل تغییرات فیزیولوژیک ناشی از فعالیت ورزشی تغییرات این هورمون ها می باشد.

The Effect of 12 Weeks Aerobic Exercise Training on Visfatin, Chemerin Serum Changes in 45-60 year old Obese Women with Type2 Diabetes

Introduction: Adipocytokine including chemerin and visfatin have a key role in metabolic regulations, as well as obesityrelated disorders such as type 2 diabetes. The aim of this study was to investigate the effect of the 12week exercise training on changes in levels of visfatin and chemerin in obese women with type 2 diabetes.Methods: In this study, 30 overweight women with the age range of 4560 years old were selected and ther were divided into the control group (n = 15), and the experimental group (n = 15) which had no significant differences based on the body fat percentage and the body mass index. Exercise program consisted of increasing aerobic exercise three times were for 12 weeks. To measure Chemerin and Visfatin, blood samples before and 24 hours after the last training session were collected. Data evaluation was performed using ANCOVA to compare the pretest and posttest in each group.Results: According to the obtained results, there was no significant difference between weight, body mass index, lean body weight, fat mass and fat percentage, but the chemerin levels have been increased significantly (p=0.0001) and also visfatin and glucose levels have been decreased (respectively p=0.0001 and p=0.001).Conclusion: Aerobic activities are a stimulating factor for increasing in the chemerin hormone and also a stimulating factor for decreasing in the Visfatin hormone. It could be said that regular aerobic activities in 12 weeks are a good stimulating factor for creating changes in these hormones in women with diabetes and it is probably one of the contributing factors of physiologic changes resulted from these exercise activities is changes in these hormones.