ارتباط میزان پروتئین واکنشگر C با شدت گرفتگی عروق کرونر در بیماران مبتلا به آنژین صدری پایدار

مقدمه: شواهد نشان می دهد که یک روند التهابی مزمن در بروز و پیشرفت آترواسکلروزیس نقش دارد. در این مطالعه ارتباط سطوح پلاسمایی پروتئین واکنشگر c، بعنوان شاخص التهابی، با شدت گرفتگی عروق کرونر بررسی شد.روش بررسی: 165 بیمار مبتلا به cad ولی بدون ضایعه درسرخرگ اصلی چپ از بیمارستان آموزشی درمانی طالقانی ارومیه وارد این مطالعه مقطعی شدند. براساس نتایج آنژیوگرافی 36 نفر در گروهminimal (بیماران بدون گرفتگی یا مبتلا به گرفتگی کمتر از 50%)، 41 نفر در گروه با گرفتگی یک رگ(1vd)، 41 نفر در گروه با گرفتگی دو رگ (2vd) و 47 نفر در گروه با گرفتگی سه رگ(3vd) قرار گرفتند. پروتئین واکنشگر c (crp) با روش الایزا با حساسیت بالا سنجیده شد. آنالیزها نیز با نرم افزار spss version 13 انجام گرفت. نتایج: یافته ها نشان داد که تفاوت معنی داری در مقادیرcrp بین چهار گروه minimal ( mg/l2/1±2/1)، 1vd ( mg/l3/1±7/1)، 2vd (mg/l9/0±8/0) و 3vd ( mg/l7/1±8/1) وجود دارد (007/0=p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، crp شاخص التهابی مناسبی از شدت گرفتگی عروق کرونر در بیماران مبتلا به cad بود. بنابراین پیشنهاد می شود اندازه گیری crp نیز در کنار عوامل خطر معمول انسداد عروق کرونر مد نظر قرار گیرد.