بررسی فراوانی اختلالات مفصل گیجگاهی- فکی در بیماران دارای پروتز کامل مراجعه کننده به بخش پروتز دانشکده دندانپزشکی در سال 93-92

مقدمه: اختلالات مفصل گیجگاهی- فکی (tmd) واژه‌ای کلی است که به درگیری عضلات جونده، مفصل گیجگاهی- فکی یا هر دو اشاره دارد. فراوانی این اختلالات با احتساب علایم ساب-کلینیکال حتی تا 70-60 درصد در بعضی جوامع گزارش شده اما پژوهش‌های مربوطه در مورد جمعیت مسن ناکافی به نظر می‌رسد، لذا مطالعه حاضر‌ با هدف بررسی فراوانی اختلالات مفصل گیجگاهی فکی در بیماران دارای پروتز کامل مراجعه‌کننده به بخش پروتز دانشکده دندانپزشکی در سال 93-92 انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، از میان بیماران مراجعه‌کننده به بخش پروتز در طی سال تحصیلی 93-92، 100 بیمار به صورت تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه استاندارد هلکیمو به انضمام متغیرهای جمعیت‌شناختی جمع‌آوری گردید. داده‌ها‌ با استفاده از نرم‌افزار آماری spss نسخه 17 و آزمون‌های chi-square و fisher exact test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: 46 نفر(46%) از بیماران مورد مطالعه مرد و54 نفر(54%) زن بودند محدوده سنی آنها 64-35 سال، محدوده استفاده از دنچر 3-1 سال و میانگین مدت زمان استفاده از دست دندان 32/1±52/1 سال بود. شایع ترین سن شیوع اختلالات 50-40 سال و فراوانی اختلالات گیجگاهی- فکی در بیماران زن بیشتر از مرد بود. بین سن و شاخص anamnestic رابطه‌ای معنی‌دار مشاهده شد)037/0=p). اما ارتباط معنی‌داری بین فراوانی این اختلالات و میزان تحصیلات و همچنین مدت زمان استفاده قبلی از دست دندان وجود نداشت.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه به نظر می‌رسد میزان شکایات ناشی از مشکلات tmd با افزایش سن افزایش می‌یابد.