بررسی آثار کامپوزیت ژلاتین– کیتوسان بر کشت سلول‌های استرومایی مغز استخوان موش صحرایی

مقدمه: ژلاتین و کیتوسان به عنوان بیوپلیمرهای زیست سازگار و زیست تخریب‌پذیر شناخته شده‌اند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات غشاء ژلاتین- کیتوسان بر روی زنده ماندن، تکثیر، مرگ و تمایز سلول‌های استرومایی مغز استخوان موش صحرایی می‌باشد.روش بررسی: در این مطالعه ابتدا فیلم کامپوزیتی ژلاتین- کیتوسان به وسیله قالب‌گیری مخلوط این دو پلیمر در اسیداستیک گلاسیال تهیه شد. پس از اینکه سلول‌های bmsc به مرحله پاساژ دوم رسید، سلول‌ها در چهار گروه کشت شامل: پلیت محیط کشت حاوی سلول و فاقد غشاء(شاهد)، پلیت محیط کشت حاوی سلول و غشاء ژلاتین، پلیت محیط کشت حاوی سلول و غشاء کیتوسان و پلیت محیط کشت حاوی سلول و غشاء ژلاتین-کیتوسان کشت داده شدند. زنده بودن سلول‌ها در روزهای دوم، چهارم و ششم توسط رنگ تریپان بلو، تکثیر سلولی از طریق شمارش سلول‌ها و مرگ سلولی توسط رنگ آمیزی آکریدین اورنج مورد بررسی قرار گرفت. همچنین با بررسی بیان پروتئین fibronectin و cd44 به روش ایمونوسایتوشیمی تمایز سلولی در روزهای دوم، چهارم و ششم در گروه‌های مختلف بررسی شد.نتایج: میزان تکثیر سلول‌ها در گروه کیتوسان در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی‌داری مشاهده شد(05/0p<). اما گروه‌های ژلاتین و ژلاتین-کیتوسان مشابه گروه شاهد بوده و سلول‌ها تقریباً به یک اندازه افزایش یافته بود. همچنین عدم تمایز سلولی در تمام گروه‌ها مشاهده شد.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد غشای ژلاتین-کیتوسان می‌تواند به عنوان مدلی مناسب از یک داربست زیست تخریب‌پذیر در مهندسی بافت و سلول درمانی مورد استفاده قرار گیرد.