بررسی میزان اعمال جراحی شکم و لگن در بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک‌پذیر

مقدمه: سندروم روده تحریک‌پذیر یکی از شایع‌ترین اختلالات عملکردی دستگاه گوارش است که از تظاهرات آن درد مزمن شکم همراه با تغییر در اجابت مزاج در غ‍ی‍اب‌ اخ‍ت‍لالات‌ س‍اخ‍ت‍اری‌ است، لذا تمامی تعاریف بیماری بر اساس تظاهرات بالینی است. در این مطالعه میزان اعمال جراحی شکم و لگن در بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک‌پذیر بررسی گردید.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 314 بیمار مبتلا به سندروم روده تحریک‌پذیر مراجعه کننده به درمانگاه‌های گوارش استان یزد در طی سال‌های 91-1388 به عنوان گروه مورد و 319 بیمار بدون سندروم روده تحریک‌پذیر به عنوان گروه کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند و میزان اعمال جراحی شکم و لگن در آنها بررسی گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 16 و آزمون آماری chi-square تجزیه و تحلیل شد.نتایج: 8/46% از افراد مورد مطالعه مرد و 2/53% آنها زن بودند. میانگین سنی آنها 37 سال بود که در دو گروه مورد و کنترل تفاوت آماری معنی‌داری مشاهده نشد. میزان کله سیستکتومی در گروه مورد بیش از 3 برابر گروه کنترل(4/5% در مقابل 6/1%) و اپاندکتومی حدود 3 برابر (11% در مقابل 8/3%) و فتق اینگوینال 5/2% در مقابل 3/0% بود. نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالاتر اعمال جراحی شکم و لگن به خصوص کله سیستکتومی و اپاندکتومی در بیماران سندروم روده تحریک‌پذیر لزوم دقت و تامل بیشتر برای تصمیم‌گیری جهت عمل جراحی پیشنهاد می‌شود.