مروری بر استفاده از روش پرفیوژن کبدی در مطالعات سم شناسی

مقدمه: با استفاده از سیستم پرفیوژن کبد جدا شده یا به عبارتیperfused rat liver) (iprl: isolated ، سلول‌ها به طور مستقیم در مجاورت غلظت‌های مختلفی از ترکیبات شیمیایی قرار می‌گیرند و پاسخ‌های بیوشیمیایی مانند تغییرات آنزیمی و پاتولوژی قابل ارزیابی است. از نظر تسریع در پاسخ‌های یاده شده، پرفیوژن کبدی در مطالعات سم شناسی به عنوان یک روش قابل قبول محسوب می‌شود. روش بررسی: قابلیت زیست کبدی از طریق مشاهده رنگ آن (قهوه‌ای روشن)، تنظیم سرعت پرفیوژن و تنظیم دما در 37 درجه سانتی‌گراد و کنترل ph تعیین می‌شود. بعد از بیهوشی کامل، حفره شکمی حیوان باز شده و بافر از طریق ورید باب وارد شده و در سلول‌های کبدی جریان می‌یابد. مایعات خروجی از طریق ورید خروجی (inferiorvena cava) جمع‌آوری ‌شده و پاسخ‌های بیوشیمیایی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.نتایج: تغییرات آنزیم‌های ترانسفراز(alt ,ast) به عنوان معیار تغییرات بیوشیمیایی به منظور ارزیابی آسیب‌های کبدی ناشی از داروی‌ها مانند ایزونیازید (inh) و سموم حیوانی و گیاهی کاربرد وسیعی دارد. مواد تجمع‌یافته در کیسه صفرا نمونه‌های ارزشمند برای ارزیابی سطح گلوتاتیون gsh)) می‌باشند. ریزبینی نمونه‌های پرفیوژ شده بافت از نظر شاخص‌های پاتولوژی مانند نکروز فیبروز، سلولاریته و ... نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند.نتیجه‌گیری: مطالعه تغییرات آنزیم‌های alt ,ast و ارزیابی سطح gsh و ریزبینی نمونه در روش پرفیوژن کبدی موجب شده تا آن در مطالعات سم شناسی ارزشمند باشد.