بررسی اثر 8 هفته تمرینات ورزشی هوازی و ترکیبی (هوازی- مقاومتی) بر سطوح IL-6 سرم و مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

مقدمه: افزایش سطوح il-6 سرم با پیشرفت دیابت نوع 2 و افزایش مقاومت به انسولین مرتبط است. انجمن دیابت آمریکا و کالج پزشکی- ورزشی آمریکا توصیه کرده اند که برنامه توانبخشی برای بیماران دیابتی بهتر است ترکیبی از تمرینات هوازی و مقاومتی باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی 8 هفته تمرین هوازی و ترکیبی (هوازی- مقاومتی) بر غلظت il-6 و شاخص مقاومت انسولینی (homa-ir) در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روش بررسی: در این پژوهش 24 نفر از مراجعه کنندگان به انجمن دیابت کرمانشاه به طور داوطلبانه به عنوان آزمودنی در این پژوهش شرکت کرده و به صورت تصادفی در سه گروه هوازی (8 نفر)، ترکیبی (8 نفر) و کنترل (8 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرینی گروه هوازی 3 جلسه دویدن در هفته با شدت 60 تا 80 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 8 هفته بود اما گروه ترکیبی در کنار دویدن به تمرینات مقاومتی با گروه های عضلانی عمده پرداختند. پیش و پس از مداخله، وزن، شاخص توده بدنی، گلوکز خون ناشتا، il-6سرم و شاخص مقاومت به انسولین اندازه گیری شد. نتایج: 8 هفته فعالیت ورزشی باعث کاهش معنی دار شاخص مقاومت انسولینی و گلوکز خون ناشتا در گروه هوازی و ترکیبی شد اما در گروه کنترل تغییر معنی داری مشاهده نشد. il-6 سرم، وزن و bmi در هیچکدام از گروه ها تغییر معنی داری نداشت. نتیجه گیری: انجام 8 هفته فعالیت ورزشی هوازی یا ترکیبی با بهبود مقاومت به انسولین و گلوکز خون ناشتا، می تواند برای دیابتی های نوع 2 سودمند باشد اما نمی تواند اثر معنی داری بر سطوح il-6 سرم، وزن یا bmi در این گروه از بیماران داشته باشد.