بررسی خواص ضدباکتریایی محلول اسانس آویشن و دهان شویه کلرهگزیدین بر روی رینگ های الاستیک ارتودنسی آلوده به استرپتوکوکوس موتانس در شرایط برون تنی

چکیدهمقدمه: استفاده روزافزون از درمان های ارتودنسی، ضدعفونی مرتب پروتزها و رینگ ها برای حفظ بهداشت دهان و دندان و سلامت لثه ضروری است. استفاده از دهانشویه های شیمیایی در بسیاری از موارد همراه با بروز حساسیت و ضایعات مخاطی است. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی محلول اسانس آویشن شیرازی و مقایسه آن با کلرهگزیدین 2/0% در کنترل پلاک تجربی ناشی از استرپتوکوکوس موتانس بوده است.روش بررسی: در این مطالعه تجربی تعداد 48 رینگ ارتودنسی ایرانی در سوسپانسیون cfu/ml 108×1 استرپتوکوکوس موتانس به طور تجربی آلوده شدند. ابتدا میزان آلودگی بر روی 12 رینگ برآورد و سپس رینگ های باقیمانده را به سه گروه تقسیم و به ترتیب با محلول های اسانس آویشن (cc100/mg5/0)، کلر هگزیدین (02/0%) و آب مقطر استریل (کنترل منفی) ضدعفونی شده و میزان بقای باکتری بر روی رینگ ها با کشت، شمارش و با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 17 مقایسه شدند.نتایج: تفاوت آماری معنی داری بین میانگین تعداد باکتری زنده جدا شده از رینگ های آلوده قبل و بعد از ضدعفونی با محلول آویشن و کلرهگزیدین 2/0% مشاهده شد (0001/0p=) در حالی که این کاهش برای آب مقطر معنی دار نبود (089/0p=). هیچگونه تفاوت آماری معنی داری بین دو دهانشویه آویشن و کلرهگزیدین در کنترل پلاک میکروبی مشاهده نشد (058/0p=).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بیانگر مفید بودن محلول اسانس آویشن در کنترل پلاک میکروبی رینگ های ارتودنسی است و می توان از این محلول در شرایط in vivo نیز بررسی نمود و در صورت مفید بودن به عنوان جایگزین مناسب جهت ضدعفونی در بیماران ارتودنسی پیشنهاد کرد.واژه های کلیدی: دهانشویه، آویشن شیرازی، کلرهگزیدین، استرپتوکوکوس موتانس، رینگ ارتودنسی