رابطه بین نقص هیجانی و درد در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید شهر اصفهان

چکیده:مقدمه: مطالعات بسیاری نشان داده اند که بین نقص هیجانی و عوامل جسمانی ارتباط وجود دارد اما در مورد عوامل پیش بینی کننده این ارتباط اطلاعات کمی وجود دارد. شواهد از نقش آسیب شناسی روانی به عنوان عامل میانجی‌گر این رابطه حمایت می‌کند ولی این مسیله به طور دقیق مورد بررسی قرار نگرفته است. مطالعه حاضر به بررسی ارتباط بین نقص هیجانی و شدت درد در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید پرداخته است.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ـ توصیفی از نوع همبستگی کلیه بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر اصفهان در بهار سال 1391 مورد بررسی قرار گرفتند. از این بین به روش دسترسی 100 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه‌های جمعیت شناختی، الکسی تیمیای تورنتو، اضطراب و افسردگی بیمارستان و مقیاس درد آرتریت روماتویید بر روی بیماران اجرا گردید. داده های به دست آمده استفاده از نرم افزارهای spss نسخه 18 و amos-18 و آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: یافته ها نشان داد که مدل ساختاری ارایه شده جهت بررسی ارتباط بین متغیرهای پژوهش به خوبی برازش شد (218/0p=؛ df=2، 04/3 ch2=). الکسی تیمیا، افسردگی و اضطراب با شدت درد همبستگی داشتند (05/0 > p). در مدل ارایه شده به کشف یک متغیر پنهان (نقص هیجانی) پرداخته شد که به خوبی شدت درد را پیش بینی کرد (cfi, tli, agfi, gfi > 0.9) .نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که نقص هیجانی نقش مهمی در بیماری آرتریت روماتویید دارد. این مدل می تواند تاییدی بر شواهدی باشد که درمان‌های روانشناختی بخشی از درمان‌های چندگانه این اختلال باشد