تاثیر شش ماه تمرین هوازی بر سطوح هورمون رشد، IGF-1 و نسبت GH به IGF-1 سرمی زنان میانسال غیرفعال

مقدمه: در سال های اخیر تحقیقاتی در مورد رابطه آترواسکلروز و سطح سرمی ghو igf-1 انجام شده و نتایج متفاوتی به دست آمده است. هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثر شش ماه تمرین هوازی بر غلظت هورمون رشد، igf-1 و نسبت gh به igf-1 سرمی زنان میانسال غیرفعال بود.روش بررسی: در این تحقیق 19 آزمودنی در دو گروه تجربی (11 نفر) و کنترل (8 نفر) به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. آزمودنی ها به مدت 6 ماه و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه60 دقیقه در تمرینات هوازی با شدت 55 تا 65 درصد ضربان قلب ذخیره حضور یافتند. پیش از شروع و پس از پایان دوره 6 ماه تمرین هوازی، نمونه خونی جمع آوری و gh و igf-1 سرمی اندازه گیری شد. برای مقایسه میانگین های درون گروهی، بین گروهی و بررسی اثر تعاملی از روش آنالیز واریانس اندازه های تکراری و نرم افزار spss نسخه 15 استفاده شد. نتایج: سطح igf-1 سرمی زنان میانسال طی شش ماه تمرین هوازی کاهش معنی داری یافت (016/0=p). همچنین، سطح gh سرمی در طی این دوره تغییر معنی داری نداشت. نسبت gh/igf-1 دارای افزایش معنی داری بود (007/0=p).نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که تمرین هوازی سطح فاکتور شبه انسولینی نوع 1 که با شدت ضایعه عروق کرونر ارتباط معنی دار دارد را کاهش می دهد و شاید بتوان با انجام تمرین هوازی از بروز بیماری آترواسکلروزیس جلوگیری نمود.