مقایسه تاثیر آماده‌سازی کانال دندان به روش استپ بک با استفاده از فایل‌های دستی و گیتس گلیدن، با سیستم روتاری پروتیپر در مقاومت ریشه به شکستگی عمودی

مقدمه: شکل‌دهی و پاکسازی کانال ریشه دندان با استفاده از یک تکنیک مطمین و کارآمد، از مهمترین اهداف درمان ریشه است. هدف از این مطالعه، مقایسه روش آماده‌سازی متداول دستی به همراه گیتس گلیدن با آماده‌سازی به وسیله سیستم روتاری پروتیپر در مستعدکردن دندان به شکستگی عمودی ریشه می‌باشد. روش بررسی: 30 دندان پرمولر مندیبل کشیده شده انسان به صورت اتفاقی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول آماده‌سازی اپیکال کانال به روش دستی با استفاده از k-file و تکنیک استپ بک (step-back) تا فایل شماره40 انجام گردید و قسمت کرونال با استفاده از گیتس گلیدن شماره 2 و 3 گشادسازی شد. در گروه دوم آماده‌سازی با استفاده از تکنیک روتاری و سیستم پروتیپر تا فایل f4 انجام گردید. ریشه کلیه دندان‌ها با تکنیک تراکم جانبی و با استفاده از گوتاپرکا و سیلر ah26 پر شدند. شرایط بافت لیگامان پریودنتال مشابه‌سازی شد و دندان‌ها مانت شدند. به وسیله دستگاه اینسترون و اسپریدر استنلس استیل انگشتی شماره 35، نیروی لازم جهت شکست ریشه‌ها وارد و ثبت گردید. نتایج با استفاده از آزمون آماری t- test تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: نیروی لازم برای ایجاد شکستگی در ریشه‌های آماده‌سازی شده به وسیله پروتیپر به طور معنی‌داری کمتر از نمونه‌های آماده‌سازی شده با استفاده از تکنیک دستی و گیتس گلیدن بود (001/0p < ).نتیجه‌گیری: آماده‌سازی کانال با استفاده از وسایل چرخشی پروتیپر می‌تواند در مقایسه با وسایل دستی و گیتس گلیدن، ریشه را نسبت به شکستگی عمودی مستعدتر کند.