تاثیر توانبخشی های ورزشی سنتی در مقایسه با ترکیب آنها با مداخلات روانشناختی بر حس عمقی مفصل مچ پا در افراد مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا: یک مطالعه مروری نظام‌مند

مقدمه: اختلال حس عمقی یکی از مهم ترین عوامل در پیشروی بی‌ثباتی مزمن مچ پا است. بنابراین هدف از این مطالعه مروری مقایسه تاثیر پروتکل‌های توانبخشی ورزشی و ترکیبی بر حس عمقی افراد مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا بود.روش بررسی: مطالعه حاضر یک مرور سیستماتیک مطابق با دستورالعمل‌های ایجادشده توسط  prisma انجام شد. جستجو در این مطالعه با استفاده از پایگاه ‌های اطلاعاتی آنلاین (pubmed, web of science, scapus and science direct) و موتور جست ‌و جو گر google scholar از سال 2000 تا سال 2024 محدود به زبان انگلیسی و فارسی انجام شد. برای بررسی کیفیت مطالعات از مقیاس11-سوالی پدرو استفاده شد.نتایج: با توجه به معیار های ورود و خروج 13 مطالعه برای بررسی نتایج انتخاب شدند. پروتکل‌های توانبخشی ورزشی مرسوم (6‌ مطالعه) تمرینات تعادلی، حس عمقی و قدرتی بودند. توانبخشی ‌های ترکیبی (7 مطالعه) تمرینات عصبی عضلانی و نوروفیدبک، عصبی عضلانی و وستیبولار، عملکردی و آب درمانی و تمرینات تعادلی همراه با تمرینات شناختی بر حس عمقی افراد مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا پرداخته بودند. نتیجه‌گیری: تمرینات ترکیبی (عصبی عضلانی و نوروفیدبک) و (تعادلی و شناختی) در مقایسه با تمرینات ورزشی مرسوم باعث بهبود حس عمقی بیماران مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مج پا می ‌شود. به نظر می‌ رسد در توانبخشی این بیماران باید به بعدروانشناختی این بیماران اهمیت داده شود. بنابراین پیشنهاد می ‌شود در توانبخشی این بیماران از پروتکل‌ های روانشناختی همراه با توانبخشی ‌‌های ورزشی مرسوم استفاده شود. 

effect of conventional sports rehabilitation compared with psychological interventions on ankle proprioception in people with chronic ankle instability: a systematic review

introduction: proprioception disorder is among significant factors to the advancement of chronic ankle instability. consequently, this review study aimed to compare the effects of exercise and combined rehabilitation protocols on proprioception in individuals with chronic ankle instability. methods: the present study was a systematic review conducted following the guidelines established by prisma. the search in this study was conducted using online databases (pubmed, web of science, scapus and science direct) as well as the google scholar search engine from 2000 to the end of 2024, limited to english and persian. the quality of the studies was evaluated using the pedro 11-question scale.results: according to the inclusion and exclusion criteria, 13 studies were selected to analyze the results. conventional sports rehabilitation protocols (6 studies) focused on balance, proprioception, and strength training. combined rehabilitations (7 studies) included neuromuscular therapy with neurofeedback, neuromuscular therapy and vestibular training, functional training alongside hydrotherapy, and balance training combined with cognitive training focused on proprioception in individuals experiencing chronic ankle instability.conclusion: combined exercises (neuromuscular and neurofeedback) and (balance and cognitive) enhance proprioception in individuals with chronic ankle instability when compared to conventional exercise routines. the psychological aspect of these patients appears to be significant in their rehabilitation process. consequently, it is suggested that psychological protocols be used in the rehabilitation of these patients along with conventional exercise rehabilitation.