تاثیر برنامه تمرینی منتخب هوازی بر کیفیت زندگی بیماران مرد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر برنامه تمرینی هوازی بر کیفیت زندگی بیماران مرد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس به‌عنوان یک روش درمانی مکمل، انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه از نوع نیمه تجربی می‌‌ باشد که نمونه‌ آماری آن60 نفر بودند که به‌صورت در دسترس از آسایشگاه سالمندان و معلولین کهریزک، که عضو انجمن ام. اس. ایران نیز بودند، انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی گروه کنترل و آزمون تقسیم شدند. پس از یک جلسه آشناسازی بیماران گروه آزمون با اهداف و روش مداخله، 27 جلسه‌ 60 دقیقه‌‌ ای برنامه حرکتی منتخب هوازی طی 9هفته به مرحله اجرا درآمد. ابزارهای جمع‌‌ آوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک، فرم کوتاه کیفیت زندگی (8-sf) و چک لیست ‌های خودگزارش ‌دهی بود. از آزمون ‌های آماری توصیفی، تی ‌مستقل و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر جهت تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم‌‌ افزار آماری spss version 16 با سطح معناداری p < 0/05استفاده گردید.نتایج: نتایج حاصل از مقایسه دو گروه با آزمون آماری t مستقل نشان داد که در نمره کل (df=48,t=1.21,p=0.23) و ابعاد کیفیت زندگی (جسمی:df=48,t=1.31,p=0.19؛ روانی df=48,t=0.96,p=0.31) تفاوت معنادار بین گروه کنترل و آزمایش وجود ندارد. هم‌چنین نتایج تحلیل واریانس اندازه‌ های مکرر نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل از نظر ابعاد کیفیت زندگی تفاوت معنی‌داری وجود دارد. نتیجه‌گیری: انجام تمرین هوازی که در این پژوهش به‌صورت یک برنامه حرکتی منتخب بود باعث ارتقاء سطح کیفیت زندگی بیماران مولتیپل‌اسکلروزیس شد، بنابراین این روش درمانی مکمل به‌عنوان یک روش موثر و مقرون به‌صرفه در هزینه و زمان و هم‌چنین داشتن قابلیت یادگیری و اجرای آسان به بیماران مولتیپل‌اسکلروزیس توصیه می ‌گردد.

Effect of Aerobic Exercise Program on Quality of Life in Male Patients with Multiple Sclerosis

Introduction: The purpose of this study was to determine the effect of aerobic exercise program on quality of life in multiple sclerosis men as a complementary therapeutic approach to multiple sclerosis.Methods: This was a semiexperimental study. The statistical sample consisted of 60 people was selected by the available sampling method from Kahrizak Nursing Home where was also a member of the Iranian MS society. They were randomly divided into control and test groups. After an introductory session of the patients with the aims and intervention method in the experimental group, 27 sessions of 60 minutes of aerobic exercise program were performed in 9 weeks. Data collection tools consisted of a demographic questionnaire, a short quality of life (SF8) questionnaire, and selfreport checklist with a significant level of p le;0.05. Descriptive statistical tests, independent ttest and repeated measures analysis of variance were used for analysis using SPSS version 16 statistical software with a significance level of p le;0.05.Results: The results showed that there was no significant different between the two groups in terms of the total score (df = 48 = T 21.1, p = 0.23) and dimensions of quality of life (Physical: df = 48, T = 1.31, p = 0.19; mental: df = 48, t = 0.96, p = 0.31) There was no significant difference between the control and experimental groups. The results of repeated measures analysis of variance showed that there was a significant difference between the experimental and control groups in terms of quality of life dimensions.Conclusion: In general, aerobic exercise, which was chosen as an exercise program in this study, improves the quality of life of multiple sclerosis patients. Therefore, this complementary therapeutic approach is recommended as an effective and costeffective method in cost and time, as well as the ability to learn and easy to administer to multiple sclerosis patients.