اثر تمرین مقاومتی کم‌شدت و هوازی تناوبی شدید بر غلظت سرمی اینترلوکین-6 و مارکرهای مقاومت انسولین در مردان چاق و جوان

مقدمه: فعالیت ورزشی منظم یک راهکار مفید در کاهش مارکرهای التهابی است، اما هنوز مشخص نیست، کدام برنامه تمرینی مطلوب تر است. بنابراین، در پژوهش حاضر، اثر 12 هفته تمرین مقاومتی کم شدت و هوازی تناوبی شدید بر سطوح سرمی اینترلوکین6 و مارکرهای مقاومت انسولین در مردان چاق و جوان مقایسه شد.روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، 38 مرد چاق و جوان (سن = 5/2 ± 28/4 سال و چربی بدن% = 1/5 ±27/5) به طور تصادفی در گروه های تمرین مقاومتی کم شدت (14 نفر)، هوازی تناوبی شدید (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. برای مقایسه با مردان چاق، یک گروه از مردان غیرچاق (سن = 5/9 ±27/0 سال، چربی بدن% = 2/6 ± 15/5 و 15 نفر) در مطالعه وارد شد. آزمودنی ها به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته برنامه های تمرین (گروه مقاومتی کم شدت: 10 حرکت با شدت 5030 درصد یک تکرار بیشینه و گروه هوازی تناوبی شدید: 16 دقیقه دویدن به صورت تناوبی با شدت 9080 درصد ضربان قلب بیشینه و 3 دقیقه ریکاوری بین تناوب ها) اجرا کردند. داده ها با استفاده از spss نسخه 18 تحلیل شد.نتایج: آزمون t مستقل نشان داد غلظت گلوکز (0/01=p)، انسولین (0/04=p) و شاخص مقاومت انسولین (0/02=p) در مردان چاق بالاتر از مردان غیرچاق بود، اما تفاوت معناداری در غلظت il6 مشاهده نگردید (0/14 = p). تحلیل واریانس دوطرفه مشخص کرد، پس از برنامه های تمرین، انسولین و شاخص مقاومت انسولین به طور مشابه و معناداری کاهش یافتند (0/05

Effects of Low-Intensity Resistance versus High-Intensity Interval Aerobic Training on Serum Interleukin-6 Concentration and Insulin Resistance Markers in Obese and Young Men

Introduction: Regular exercise training is a useful strategy to reduce inflammatory markers, but it is still unclear what type of training is better. Thus, this study compared the effects of 12week of lowintensity resistance (LowRT) and highintensity interval aerobic training (HighIAT) on serum interleukin (IL)6 levels and insulin resistance (IR) markers in obese and young men.Methods In this quasiexperimental study, 38 obese and young men (age = 28.4 ± 5.2 years and body fat% = 27.5 ± 1.5) randomly assigned into a lowRT (n=14), highIAT (n=12) and control (CON, n=12) groups. An agematched control group of nonobese men (age = 27.0 ± 5.9 years, body fat% = 15.5 ± 2.6 and n=15) were also recruited for baseline comparison. Subjects performed the training programs (LowRT: 10 exercises at 3050% of 1repetition maximum, and HighIAT: 16minute of interval running at 8090% of maximum heartbeat with a 3minute recovery between intervals) for 12 weeks and 3day a week. Data analyzed using SPSS version 18.Results: The independent ttest showed that the concentrations of glucose (P = 0.01), insulin (P = 0.04) and IRindex (P = 0.02) in obese men was higher than the nonobese at baseline, but no significant difference was noted for IL6 (P = 0.14). The 2factor analysis of variance revealed that insulin and IRindex similarly and remarkably decreased in response to the training (P < 0.05), but remained unchanged with glucose and IL6 (P > 0.05).Conclusion: In summary, insulin resistance markers in the obese men group were higher than in the nonobese men group, but no significant difference was detected in IL6 in these groups. Insulin and IRindex decreased remarkably and similarly after training programs, but no significant changes were found in glucose and IL6.