عوامل جدید ضد آنفلوانزا: هدف قرار دادن مکانیسم های ورود ویروس و رونویسی از ژنوم

پدیدار شدن ویروس آنفلوانزا h1n1 بازآرایی شده در سال 2009 و انتشار گسترده آن علی‌رغم به‌کار‌گیری برنامه‌های طولانی‌مدت واکسیناسیون و داروهای ضد ویروس، بیانگر وجود محدودیت در راهبرد کنترلی علیه این عفونت است. هنگام بروز پاندمی، تولید واکسن مناسب علیه بیماری آنفلوآنزا به علت بازآرایی ژنتیکی ویروس دشوار است و هم زمانی گردش واریته های مقاوم به دارو، نیاز به طراحی داروهای اثر‌بخش و وسیع‌الطیف جدید را برجسته می‌کند. در حال حاضر تحقیقات بر روی بازدارنده‌های اتصال و ورود ویروس، و بیشترین توجه به سوی بازدارنده‌های همانند‌سازی و رونویسی از ژنوم ویروس متمرکز شده است به گونه‌ای که فشار انتخابی ناشی از استفاده از داروهای ضد ویروس در تمامی سویه‌ها پوشش داده شود. در این جستار عوامل ضد ویروسی جدید که فرایندهای اتصال غشایی ویروسسلول، و رونویسی از ژنوم ویروس آنفلوانزا را هدف قرار می‌دهند بررسی شده است.

New Anti-Influenza Agents: Targeting the Virus Entry and Genome Transcription

Introduction: The emergence and spread of the pandemic H1N1 influenza virus in 2009 indicates a limitation in the strategy to control the infection, despite a longestablished vaccination programme and approved antivirals. Production the proper vaccine against influenza is difficult due to the genetic recombination of virus in the event of pandemic and cocirculation of drugresistance variants highlights the need for the development of new effective and broadspectrum influenza therapies. Currently, the investigations lie on viral attachment and entry inhibitors, and more attention focuses on viral genome replication and transcription inhibitors in such a way that selective pressure applied by the use of antiviral drugs has covered against all strains. In this review, the novel antiviral agents that targeted the viruscell membrane attachment, and transcription of the viral genome are discussed