ارتباط خودپنداره جنسی با پریشانی جنسی در زنان متاهل مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس مراجعه‌کننده به بیمارستان شهید صدوقی یزد در سال 1396

مقدمه: شیوع مشکلات جنسی در بین زنان مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس در سراسر جهان بالا است. اختلال عملکرد جنسی یکی از فاکتورهای روانشناختی موثر بر عملکرد جنسی خودپنداره نامیده می‌شود. این مطالعه به‌منظور بررسی ارتباط خودپنداره جنسی با پریشانی جنسی در زنان مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس انجام شد.روش بررسی: مطالعه توصیفی همبستگی حاضر بر روی 115 نفر از زنان متاهل مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند انجام شد. جامعه پژوهش حاضر شامل زنان متاهل مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس مراجعه‌کننده به بیمارستان شهید صدوقی یزد در سال 1396بود. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسش‌نامه‌های چند‌‌وجهی خودپنداره جنسی و نسخه کوتاه پرسش‌نامه پریشانی جنسی دروگاتیس بود. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از نرم‌افزار آماری spss inc., chicago, il; version 16, و آزمون‌های تی مستقل، منویتنی، کروسکالوالیس و ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: نتایج نشان داد میانگین نمره خودپنداره جنسی مثبت 30.30 ± 94.62، میانگین نمره خودپنداره جنسی منفی 10.89 ± 29.57، میانگین نمره خودپنداره جنسی موقعیتی 12.58 ± 36.91 و میانگین نمره پریشانی جنسی 13.18 ± 13.82 بود. هم‌چنین بین خودپنداره جنسی مثبت زنان متاهل و پریشانی جنسی رابطه معکوس و معنادار(0.05>p) و بین خودپنداره جنسی منفی و پریشانی جنسی رابطه مستقیم و معناداری وجود داشت (0.05>p). ولی بین خودپنداره جنسی موقعیتی و پریشانی جنسی رابطه معناداری وجود نداشت 0.05>p.نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که زنان مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس با خودپنداره جنسی مثبت پریشانی جنسی کمتری را تجربه می‌کنند. در نتیجه خودپنداره جنسی می‌تواند پریشانی جنسی را در زنان پیش‌بینی کند.

Relation between Sexual Self-Concept and Sexual Distress in Women with Multiple Sclerosis Who Referred To Shahid Sadoughi Hospital of Yazd In 2017

Introduction: The prevalence of sexual disorders is high among women with multiple sclerosis in the world. Sexual dysfunction is considered as one of the effective psychological factors on selfconcept sexual function. The present study was conducted to evaluate the relation between sexual selfconcept and sexual distress in women with multiple sclerosis.Methods: The present descriptive correlational study was conducted on 115 married women with multiple sclerosis who were selected using convenient sampling method. Study population for the present study contained all the married women with multiple sclerosis who referred to ShahidSadoughi Hospital of Yazd in 2017. Data gathering tools were multidimensional sexual selfconcept questionnaire and revised female sexual distress scale by DeRogatis. Achieved data were analyzed using independent ttest, MannWhitney, KruskalWallis and Pearson and Spearman correlation coefficients.Results: Results showed that the mean scores of positive, negative, situational sexual selfconcept were respectively 94.62 ± 30.30, 29.57 ± 10.89, and 36.91 ± 12.58 and the mean score of sexual distress was 13.82 ± 13.18. Furthermore, a reverse significant relation existed between the positive sexual selfconcept of the married women and their sexual distress (p < 0.05) and a direct significant relation existed between the negative sexual selfconcept and sexual distress (p < 0.05); but no significant relation was found between situational sexual selfconcept and sexual distress (p > 0.05).Conclusion: Results of the present study showed that married women with multiple sclerosis who had a positive sexual selfconcept would experience less sexual distress. Therefore, sexual selfconcept could be a predictor of sexual distress in women.