اثربخشی درمان تعاملی والد کودک بر بهبود شاخص عاطفه در کودکان

مقدمه: درمان تعاملی والدکودک رویکردی نوظهور در کاهش مشکلات رفتاری کودک قلمداد می شود که بر بهبود ارتباط والدین با کودک متکی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی گروه درمانی تعاملی والدکودک بر بهبود شاخص عاطفه در کودکان دارای والدین تحت درمان متادون انجام شد.روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی در قالب مطالعه ای نیمه آزمایشی، در برهه زمانی خرداد تا آبان ماه سال 1394، از میان خانواده های مراجعه کننده به یکی از مراکز درمان نگهدارنده در شهر تهران که دارای فرزندانی در بازه سنی پیش دبستانی بودند، 40 کودک به صورت هدفمند انتخاب و پس از انجام غربالگری به طور تصادفی در قالب دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص یافتند. درمان تعاملی به مدت 8 جلسه هفتگی به گروه آزمایش ارائه شد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. اعتبار نمونه ادرار ها با روش ایمونوکروماتوگرافی و تغییرات در شاخص عاطفه از طریق مقیاس عاطفه مثبت و منفی پاناس مورد بررسی قرار گرفت. پایبندی به درمان در قالب تست ادراری به عنوان نتایج اولیه و شاخص عاطفه به عنوان نتایج ثانویه در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون کای اسکوئر و تحلیل کواریانس چند متغیره تحلیل شدند.نتایج: نتایج اولیه نشان داد که فراوانی تست های مثبت ادراری در طول فرایند درمان معنادار نبوده است (0.88=p). نتایج ثانویه نشان داد که درمان تعاملی والد کودک در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل با افزایش شاخص عاطفه مثبت (0.44=p) و کاهش عاطفه منفی همراه بوده است. (0.48=p)نتیجه گیری: یافته های این مطالعه گویای اهمیت سبک های تعاملی والدکودک در پیش گیری و درمان اختلالات روان شناختی در دوران تحول می باشد و می تواند در طرح ریزی مداخلات مناسب مورد توجه قرار گیرد.

The effectiveness of parent-child interaction therapy on the improvement of affective index in children

Introdution: Parentchild interactive therapy is considered as an emerging approach to reduce child behavioral problems, which relies on improving parentchild relationship. The aim of this study was to investigate the effectiveness of parentchild interactive group therapy on the improvement of affective index in children with methadonetreated parents.Methods: In a clinical trial in the form of a semiexperimental study during the period from June to November 2015, among families who were referred to Bijan Center for Substance Abuse Treatment in Tehran who had children of preschool age, 40 children were chosen after screening based on the positive and negative affect schedule (PANAS) and the child behavior checklist (CBCL), they were randomly assigned to two experimental and control groups. The treatment program was presented to the experimental group for 8 sessions per week. The validity of urines samples was investigated by immunochromatography. Adherence to treatment in the form of urine test was considered as the primary outcomes and affective index was considered as secondary outcomes. Data were analyzed using chi square and multivariate analysis of covariance.Results: The primary outcomes showed that the frequency of positive urine tests was not significant during the treatment process (p = 0.88). Secondary outcomes showed that interactive treatment in the experimental group was associated with an increase in positive mood (p = 0.44) and a decrease in negative mood in comparison with the control group (p = 0.48).Conclusion: The findings of this study indicate the importance of parentchild interactive styles in the prevention and treatment of psychological disorders during the development periods, and it can be considered in designing appropriate interventions.