بررسی اثرات سمیت سلولی یک‌سری از مشتقات نفتالیمیدی بر رده‌ سلول‌های سرطانی انسانی

مقدمه: سرطان به عنوان یکی از علل مهم مرگ و میر در جهان شناخته شده است. در تحقیقات اخیر، کشف داروهای موثر، انتخابی و ایمن در اولویت و ضروری خواهد بود. مطالعات اخیر نشان داده اند لیپواکسیژنازها از جمله لیپواکسیژناز 5، 12 و 15 در اختلالات نئوپلاستیک از اهمیت بیشتری برخوردارند. با توجه به اثربخشی یکسری از مشتقات نفتالیمید به عنوان مهارکننده لیپواکسیژناز15، در ادامه سمیت سلولی آن ها در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: در این بررسی یک مطالعه بنیادی انجام شد. سمیت سلولی سری جدیدی از مهارکننده های 15لیپواکسیژناز1 بر پایه نفتالیمید در سه رده سلولی سرطانی sknmc (نوروبلاستوما)، pc3 (کارسینوم پروستات) و ht29 (سرطان کولورکتال) با استفاده از روش mtt (3-(5،4-دی متیل تیازول-2-ایل)-2،5-دی فنیل تترازولیوم بروماید) بررسی و نتایج با داکسوروبیسین مقایسه شدند. ic50 ترکیبات با آنالیز رگرسیون با استفاده از نرم افزار prism6 انجام شد.نتایج: به طورکلی همه ترکیبات سنتز شده اثرات کمتری نسبت به دکسوروبیسین بر روی سه رده سلولی ht29،sknmc ، pc3 داشتند. رده سلولی sknmc حساسیت بیشتری نسبت به ترکیبات تست شده نشان داد. از بین ترکیبات (3am) دو ترکیب (3e) با استخلاف متا متوکسی و (3i) با استخلاف پارا فلوئور به ترتیب با ic50 = 5.92 ±1.78 μm و ic50=10.04 ±1.7 μm دارای بیشترین پوتنسی بر روی رده سلولی pc3 می باشد. نتیجه گیری: ترکیبات تست شده با این که اثرات ضعیف تری نسبت به داکسوروبیسین نشان دادند ولی برخی از این ترکیبات از اثر سمیت سلولی قابل توجهی برخوردارند. این ترکیبات می توانند به عنوان ترکیبات الگو جهت دستیابی به ترکیبات جدید ضدسرطان به کار روند.