بررسی تاثیر یک دوره تمرین استقامتی بر سطوح mirna-146a در گردش خون و سطوح پلاسمایی il-6 در زنان سالمند غیرفعال

مقدمه: پدیده سالمندی با التهاب سیستمیک در ارتباط است. mir146a تنظیم کننده منفی حیاتی برای التهاب است و نشان داده شده که سطوح آن با افزایش سن کاهش می یابد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر پیاده روی سریع منظم بر سطوح در گردش خون mir146a و سطوح پلاسمایی اینترلوکین 6 در زنان سالمند غیرفعال بود.روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی، 20 زن سالمند (9/3±5/ 63 سال) به طور تصادفی در دو گروه تمرین استقامتی (10 نفر) و شاهد (10 نفر) قرار گرفتند. گروه تمرین سه روز در هفته به مدت دوازده هفته با شدت 7570 ٪ حداکثر ذخیره ضربان قلب، پیاده روی کرد. گروه کنترل در طول دوره مطالعه بدون تمرین باقی ماند. نمونه های خونی قبل و 72 ساعت پس از 12 هفته تمرین، جهت اندازه گیری mir146a و il6 جمع آوری شد. پس از تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس نرمال بودن از آزمون تی مستقل، تی وابسته، یومن ویتنی و ویلکاکسون استفاده شد. بررسی های آماری با استفاده از نرم افزارv 16 spss انجام گرفت و سطح معنی داری p≤0.05 در نظر گرفته شد.نتایج: نتایج نشان داد که در پاسخ به برنامه تمرین استقامتی سطوح mir146a افزایش p=0.027) و سطوح il6 به طور معنی داری کاهش (p=0.01)یافت و این تغییرات با کاهش در شاخص توده بدن (bmi) همراه بود(p=0.002).نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، پیاده روی سریع می تواند به عنوان یک شکل تمرین موثر در جهت کمک به کاهش عوامل التهابی خون، مورد ملاحظه قرار بگیرد. یافته ها هم چنین پیشنهاد می کند mirna ها، می توانند در پاسخ به پیاده روی منظم، در افراد سالمند، بهبود یابند.