ارتباط توانایی چشیدن فنیل تیو کاربامید با جنسیت و استعمال دخانیات

مقدمه: توانایی چشیدن مزه تلخ فنیل تیو کاربامید (ptc) از نظر ژنتیکی، اپیدمیولوژی، و تکاملی از دیرباز مورد توجه بوده است. گوناگونی در تشخیص طعم تلخ این ماده می تواند منعکس کننده تفاوت ها در ارجحیت غذایی جمعیت های مختلف باشد. به علاوه، این مساله می تواند با استعداد ابتلا به بیماری های مربوط به رژیم غذایی در ارتباط باشد. فراوانی افراد چشا و ناچشا در بسیاری از جمعیت ها بررسی شده است. هدف این تحقیق، مطالعه فراوانی افراد چشا و ناچشا در یک جمعیت ایرانی و ارتباط آن با جنسیت و استعمال دخانیات می باشد.روش بررسی: این پژوهش از نوع مقطعی تصادفی می باشد. یک جمعیت 175 نفری از دانشجویان و اساتید دانشگاه شیراز از نظر توانایی چشیدن طعم تلخ ptc پس از پرکردن پرسش نامه شفاهی و چشیدن ptc مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل آماری به وسیله نرم افزار spss ورژن 21 و با استفاده از روش های کای اسکوئر، رگرسیون لجستیک، فاصله اطمینان و نسبت شانس انجام شد.نتایج: فراوانی آلل t برابر با 58/0 و آلل t برابر42/0 به دست آمد. از این جمعیت 29/82 % چشا و 71/17% ناچشا بودند. زنان چشاتر از مردان بودند (044/4or= و 007/0p=). افرادی که دخانیات استعمال می کردند ناچشاتر بودند (278/0or= و 002/0p=).نتیجه گیری: در این تحقیق، برای اولین بار در ایران، نشان دادیم که فراوانی افراد چشا، همانند سایر جمعیت ها، در جمعیت مورد مطالعه بیشتر از افراد ناچشا می باشد. به علاوه، دراین مطالعه، فراوانی افراد چشا در زنان بیشتر از مردان و در افراد غیر سیگاری بیشتر از افراد سیگاری بود. تشخیص چشایی افراد ممکن است در تعیین ریسک پذیری آن ها برای استعمال سیگار موثر باشد . البته، افزایش سایز جمعیت و انجام آزمایشات ژنتیکی برای گرفتن یک نتیجه قاطع و جامع امری ضروری می باشد.

Association of the ability to taste Phenylthiocarbamide with sex and smoking

Introduction: The ability to taste Phenylthiocarbamide (PTC), has been long studied from genetics, epidemiologic and evolutionary point of view. This ability is associated with the ability of tasting other bitter substances which mostly are toxic. Natural selection is involved in the maintenance of the allelic frequency of PTC. Variation in the frequency of tasters and nontasters could reflect the food preferences and dietary habits. Moreover, it can be a marker for dietrelated diseases. The frequency of PTC taste sensitivity has been studied in many populations. However, no study in this regard has been reported in Iran. The aim of this research was to determine the frequency of PTC tasters and nottasters in a population from Iran and also the association of sex and smoking with the ability to taste PTC. Methods: In this research, 175 individuals from Shiraz University or their families were examined regarding the ability to taste PTC. Results: The frequency of T, and t alleles was 0.58 and 0.42, respectively. There was 82.3% taster versus 17.7% nontaster in this population. There was significant difference (p=0.007, OR=4.044) between male and female regarding the ability of tasting PTC. Moreover, there was more nontaster among smokers compared to nonsmokers (p= 0.002, OR=0.278). Conclusion: To the best of the authors rsquo; knowledge, this is the first study to investigate the frequency of PTC tasters in Iran. We have shown that, similar to studies from other populations, the frequency of PTC tasters is higher compared to nontasters in our population. Moreover, there are more tasters among women and nonsmokers compared to men and smokers, respectively. Considering that in Iran, women have an important role in providing food recepies, being more taster would help them probably to choose healtier ingredients for food recepies. In addition, investigating the connenctions between taste perception and smoking may help us to find a reliable indicator for smoking susceptibility. However, larger sample size and genetic tests are necessary to draw a more comperihensive conclusion.