مروری بر داربست‌های مهندسی بافت و عملکرد آن‌ها در پزشکی بازساختی

مقدمه: یکی از چالش هایی که علم پزشکی از دیر باز تاکنون با آن مواجه بوده است ارائه راهکاری به منظور درمان بافت های آسیب دیده بدن می باشد. هدف اصلی مهندسی بافت و پزشکی بازساختی توسعه جایگزین های زیستی به منظور بازسازی، حفظ و یا بهبود بافت آسیب دیده و عملکرد اندام است. در حال حاضر تحقیقات قابل توجهی در زمینه فناوری نانو و یا استفاده از نانومواد در پزشکی انجام گرفته است. ویژگی بارز این مواد افزایش نسبت سطح به حجم با کاهش اندازه آن ها همزمان با تغییر و یا افزایش اثرات فیزیکی و شیمیایی ماده است. در دهه های اخیر تولید منسوجات پزشکی از جمله استفاده از نانوالیاف پلیمری راهگشای ارائه خدمات چشمگیری در حوزه پزشکی ترمیمی بوده است. حوزه کاربرد های زیست پزشکی اغلب نیازمند یک رویکرد چند رشته ای می باشد که علوم زیستی و پزشکی را با علم مواد و مهندسی ترکیب می کند. یکی از مهم ترین کاربردهای مهندسی بافت استفاده از ماتریس های نانولیفی به عنوان داربستی برای رشد و تکثیر سلول است. در این تحقیق به شایع ترین روش های تهیه و مهمترین کاربردهای داربست های مهندسی بافت در پزشکی بازساختی پرداخته شده است.