تاثیر تمرینات استقامتی بر بیان پروتئینی c‌gi -58 ، atgl ، سطوح سرمی گلوکز و انسولین رت های دیابتی شده با استرپتوزوسین

مقدمه: هدف از این تحقیق، تاثیر تمرینات استقامتی بر بیان پروتئینی ژن شناسی تطبیقی (58-cgi)،آدیپوز تری اسیل گلیسرول (atgl)،سطوح سرمی گلوکز و انسولین موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوسین بود. روش بررسی: تعداد 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی ساده در سه گروه هشت تایی شامل گروه دیابتی همراه با تمرین استقامتی (e-d)، گروه کنترل دیابتی (d )و سالم (con)تقسیم شدند. پس از دیابتی کردن موش های صحرایی از طریق تزریق داروی استرپتوزوسین به صورت درون صفاقی، تمرینات به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. شدت تمرین معادل سرعت 25 -22 متر بر دقیقه بود. بیان نسبی atgl و 58-cgi با تکنیک وسترن بلات و گلوکز و انسولین سرم با کیت تخصصی اندازه گیری شد. از آزمون آماری anova یک طرفه با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 و در سطح معناداری کمتر از پنج درصد انجام شد . نتایج: نتایج نشان داد مقادیر atgl و 58-cgi در بین سه گروه اختلاف معنی داری وجود داشت (p<0.001) .تفاوت atgl بین (p =0/001 ) con گروه با d-e یها گروه بین cgi-58 تفاوت. بود دار معنی p= 0/001) d)و p= 0/001 ) con) گروه با d-e گروهو( d (p=0/002 معنی دار بود. هم چنین سطوح سرمی گلوکز و انسولین بعد از هشت هفته تمرین کاهش معنی داری را نشان داد .( p< 0/05 ) نتیجه گیری: : به نظر می رسد که 58-cgi نقش حیاتی در فعال شدن لیپولیز توسطatgl داشته و افزایش 58-cgi ، موجب افزایشatgl که در نهایت باعث افرایش اکسیداسیون تری گلیسرید درون عضلانی و بهبود مقاومت به انسولین می شود