سنجش پیامد کوتاه‌مدت تجویز آسپرین دوز بالا و دوز پایین پس از مداخله کرونری جلدی نخست

چکیدهمقدمه: به‌رغم سودمندی مداخله کرونری جلدی(pci) نخست در کاهش پیامدهای برجسته قلبی عروقی، خطر پیامدهای ترومبوتیک آن همچنان نگرانی عمده‌ای باقی مانده است. در حالی که کارایی آسپرین در پیشگیری اولیه و ثانویه بیماران بیماری رگ‌های کرونر و نشانگان حاد کرونری به خوبی ثابت شده‌است، اما درباره دوز دقیق آسپرین همچنان تردید وجود دارد. هدف: بررسی کارایی و ایمنی دوز بالای آسپرین در برابر دوز پایین آن در بیماران سکته فلبی با بالا رفتن قطعه st (stemi) تحت مداخله کرونری جلدی نخستمواد و روش‌ها: مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور بر افراد دچار stemi مراجعه‌کننده به بیمارستان حشمت رشت به مدت یک سال انجام شد. پیامد کوتاه‌مدت بر پایه بررسی وضع فرد تا روز 30 پس از جراحی تعریف شده که متغیر‌هایی دربردارنده ایسکمی دوباره، خونروی مهم، ترومبوز استنت، شوک کاردیوژنی، سکته مغزی، مرگ ناشی از مسایل قلبی و ری‌واسکولاریزاسیون مجدد (باز کردن مجدد رگ) ارزیابی شد.نتایج: هیچ اختلاف معنی داری بین گروه دریافت‌کننده آسپرین با دوز پایین (81 میلی‌گرم) و گروه دریافت‌کننده آسپرین با دوز بالا (325 میلی‌گرم) به‌ جز ایجاد شوک کاردیوژنیک دیده نشد.نتیجه‌گیری: آسپرین با دوز پایین در برابر با دوز بالا، با عوارض کمتر و کارایی بهتر در pci نخست همراه است