رضایت بیماران بیمه روستایی از خدمات سطح اول و دوم نظام شبکه در استان‌های شمالی ایران

چکیده مقدمه: برنامه پزشک خانواده از سال 1384 در ایران اجرا شده‌است. اطمینان از مطلوب بودن کمیت و کیفیت خدمات ارایه شده نیازمند ارزیابی دوره‌ای مستمر دارد. یکی از این راه‌ها، سنجش رضایت‌گیرندگان خدمات است.هدف:تعیین میزان رضایت بیماران بیمه روستایی از خدمات سطح اول و دوم نظام شبکه در استان‌های شمالی ایران مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به‌صورت مقطعی در شش ماهه دوم سال 1391 انجام شد. 139 مرکز مجری برنامه پزشک خانواده و بیمه روستایی (25% کل) در سه استان گیلان، مازندران و گلستان به‌صورت تصادفی سیستماتیک به عنوان خوشه‌های پژوهش انتخاب شدند و در هر مرکز منتخب 6 تا 8 بیمار بیمه روستایی که با ارجاع پزشک خانواده به سطح 2 مراجعه و خدمات مورد نیاز را دریافت نموده بودند، بررسی شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته حاوی چهار بخش شامل: 1- متغیرهای فردی 2- رضایت از خانه بهداشت و بهورزان 3- رضایت از مرکز بهداشتی درمانی و پزشکان و 4- رضایت‌ از مراکز سطح2 بود که روایی و پایایی آن تایید شد. داده‌ها با استفاده از spss18 در سطح معنی‌داری 05/0 p < تحلیل شد.نتایج: از 955 بیمار بیمه روستایی مراجعه‌کننده به سطح1 و 2 که موفق به دریافت خدمات شدند، 752 نفر (7/78%) زن بودند. میانگین سن کل افراد 6/15±2/40 سالگی بود. میانگین مراجعه بیماران در 9 ماه سال 91 به خانه بهداشت 4/8±8 و مرکز بهداشتی درمانی 6/6±4/6 بار بوده است. میانگین رضایت بیماران از 5 نمره از خانه بهداشت 5/0±5/4، از مرکز بهداشتی درمانی 7/0±4 و از بیمارستان‌ها و متخصصان سطح2، 8/0±4 بوده است. بین رضایت کلی و میزان تحصیلات رابطه معکوس معنی‌دار و با سن، تعداد مراجعه به خانه بهداشت و مرکز بهداشتی درمانی رابطه مستقیم معنی‌دار وجود داشت (05/0p < ). میانگین رضایت بیماران از بیمارستان‌ها و مطب‌های سطح2 در استان‌های شمالی ایران تفاوت معنی‌دار داشت (05/0p < ) ولی میانگین رضایت بیماران از خانه بهداشت و مرکز بهداشتی درمانی در استان‌های شمالی ایران تفاوت معنی‌دار نداشت (05/0p > ).نتیجه‌گیری: رضایت بیماران بیمه روستایی بالاست. ضمن حفظ و ارتقای وضعیت موجود، پیشنهاد می‌شود رضایت ‌‌دارندگان سایر بیمه‌های سلامت بررسی و مقایسه شود.