تاثیر ارتشاح داخل جداری بوپیواکایین بهمراه آدرنالین در محل برش جراحی در مقدار دیکلوفناک مورد نیاز پس از سزارین الکتیو

مقدمه: چون کنترل درد با داروهای اپیویید و ضدالتهاب غیراستروییدی با عوارضی نظیر دپرسیون تنفسی، آپنه و عوارض گوارشی همراه است، اخیراً توجه زیادی به ارتشاح داروهای بی حس کننده موضعی در محل جراحی جلب شده است.هدف: تعیین تاثیر ارتشاح داخل جداری بوپیواکایین در محل برش جراحی در کاهش نیاز به دیکلوفناک پس از سزارین انتخابی مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی شاهد دار تصادفی شده دو سو کور، 60 زن با حاملگی اول ترم با بی حسی اسپینال به صورت تصادفی با روشrandom- block به دو گروه تقسیم شدند. در یک گروه 30 سی سی بوپیواکایین همراه با 5/1 سی سی آدرنالین (غلظت 000/200/1) و در گروه دیگر همان حجم محلول سالین نرمال پس از اتمام سزارین به هنگام بستن جدار شکم، به صورت ارتشاح بین لایه های مختلف دیواره شکم تجویز شد. شدت درد در دو گروه در ساعت های 1، 2، 3، 4، 8 و 12 پس از عمل با معیار (vas) visual analogus scale و میانگین دیکلوفناک مصرفی طی12 ساعت پس از عمل جراحی در دو گروه مقایسه شد. تجزیه و تحلیل‌نهایی با نرم افزار spss انجام شد p < 0.05به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد.نتایج: میانگین شدت درد در طی ساعت های 1 و 2 پس از عمل جراحی در گروه بوپیواکایین به صورت معنی دار کمتر از گروه دارو نما(3/3 و 6/3 در مقابل 5/4 و 1/5 ،p < 0.05) و میانگین دوز دیکلوفناک مورد نیاز در گروه بوپیواکایین کمتر از گروه دارو نما بود(95 در مقابل 175 میلی گرم، p < 0.05). همچنین، زمان تجویز اولین دوز دیکلوفناک در گروه بوپیواکایین دیرتر از گروه دارونما بود(36/3 در مقابل 96/. ساعت، p < 0.05).نتیجه‌گیری: ارتشاح بوپیواکایین با غلظت 25/0 درصد به همراه آدرنالین به مقدار 30 سی سی در لایه های مختلف شکم در سزارین باعث کاهش درد و نیز کاهش مقدار مصرف دیکلوفناک در ساعت های اولیه پس از جراحی می شود.